Himantopus – rodzaj ptaków z rodziny szczudłonogów (Recurvirostridae).
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Zamknij
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Afryce, Australii, Oceanii i Ameryce[7].
Długość ciała 35–40 cm, długość skoku 87–137 mm, rozpiętość skrzydeł 67–83 cm; masa ciała 112–223 g[7].
Etymologia
- Himantopus: łac. himantopus, himantopodis „ptak brodzący” obecnie powszechnie utożsamiany ze szczudłakiem zwyczajnym, od gr. ἱμαντοπους himantopous, ἱμαντοποδος himantopodos „ptak brodzący, tyczkowaty”, od ἱμας himas, ἱμαντος himantos „pasek, rzemień”; πους pous, ποδος podos „stopa”[8].
- Macrotarsus: gr. μακρος makros „długi”; nowołac. tarsus „goleń, noga”, od gr. ταρσος tarsos „podeszwa stopy”[9]. Gatunek typowy: Charadrius himantopus Linnaeus, 1758.
- Himantellus: rodzaj Himantopus Brisson, 1760; łac. przyrostek zdrabniający -ellus[10]. Korekta nazwy Himantopus Brisson, 1760.
- Hypsibates: gr. ὑψι hupsi „na górze, wysoki”; βατης batēs „biegacz”, od βατεω bateō „biegać”, od βαινω bainō „iść”[11]. Nowa nazwa dla Himantopus Brisson, 1760, ponieważ Nitzsch sądził, że nazwa ta jest zajęta.
- Calobatus: gr. καλοβατης kalobatēs „linoskoczek” (bardziej w znaczeniu „szczudlarz”), od καλως kalōs „lina”; βατης batēs „piechur”, od βατεω bateō „stąpać”, od βαινω bainō „iść”[12]. Gatunek typowy: Charadrius himantopus Linnaeus, 1758.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:
Himantopus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.). M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 5. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 34. (fr. • łac.). B.G. de Lacépède: Discours d'ouverture et de clôture du cours d’histoire naturelle, donné dans le Muséum national d’Histoire naturelle, l’an VII de la République, et tableaux méthodiques des mammifères et des oiseaux. Paris: Plassan, 1799, s. 18. (fr.).
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
