Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans Jürgen von Arnim (ur. 4 kwietnia 1889 w Ernsdorfie, zm. 11 września 1962 w Bad Wildungen) – niemiecki wojskowy, generał pułkownik Wehrmachtu. Ostatni dowódca Grupy Armii „Afryka”. Weteran I i II wojny światowej.
Zdjęcie wziętego do niewoli von Arnima wykonane przez Amerykanów | |
generał pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1907–1943 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca: |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Podczas I wojny światowej służył na wschodnim i zachodnim froncie. Po jej zakończeniu pozostał w armii i został dowódcą elitarnego 68 Pułku Piechoty w Berlinie[1].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 i kampanii francuskiej 1940 dowodził 52 Dywizją Piechoty. W październiku 1940 objął dowództwo 27 Dywizji Piechoty, która w następnym miesiącu została przeformowana w 17 Dywizję Pancerną. W lutym 1943, w Tunezji, objął dowództwo 5 Armii Pancernej, a 9 marca tego roku przejął po Erwinie Rommlu dowództwo Grupy Armii Afryka. W maju 1943, wbrew rozkazowi Hitlera, skapitulował i dostał się do niewoli alianckiej wraz z 250 tysiącami żołnierzy.
Do lipca 1947 roku był przetrzymywany jako więzień wojenny, po zwolnieniu wrócił do Niemiec[1].