Hans Hauptmann
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hans Hauptmann (ur. 23 listopada 1865 w Coburg-Gotha[1], zm. ?[2]) – oficer armii austro-węgierskiej, współtwórca zespołu zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych.
Johann (Hans) Hauptmann był synem pracownika towarzystwa ubezpieczeniowego. Ukończył Akademię Handlową.
Służbę wojskową rozpoczął w listopadzie 1884 roku jako jednoroczny ochotnik z przydziałem do c.k. 22 Batalionu Strzelców Polnych w Pradze i Pilźnie.
W roku 1887 zdał egzamin na oficera rezerwy w c.k. 9 Dywizji Piechoty i z awansem do stopnia tytularnego starszego strzelca, 30 września przeniesiono go do rezerwy. W cywilu pracował, podobnie jak ojciec, jako urzędnik w towarzystwie ubezpieczeniowym. Po ćwiczeniach w 1888 r. awansował do stopnia podporucznika rezerwy. W roku 1889 zawarł związek małżeński.
31 grudnia 1906 roku został przeniesiony w stan spoczynku. W 1915 roku, w randze kapitana w stanie spoczynku, otrzymał przydział do komendantury okręgowej obrony krajowej nr 16, gdzie do 1 stycznia 1916 roku pełnił służbę na różnych stanowiskach dowodzenia. 1 stycznia 1916 roku został odkomenderowany do C. i k. Komendantury Wojskowej w Krakowie jako oficer koncepcyjny (później zastępca dowódcy) w Oddziale Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie, gdzie pełnił służbę do 1918 roku.
Był głównym autorem przewodnika i albumu: Westgalizische Heldengraeber aus den Jahren des Weltkrieges 1914-1915, Wien: 1918; reprint: Zachodniogalicyjskie groby bohaterów z lat wojny światowej 1914-1915, przekład filologiczny Henryk Sznytka, opracowanie, wstęp i przypisy Jerzy Drogomir, Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie 1996, ISBN 83-85988-40-8. Jego podpis widnieje pod opisem kwalifikacyjnym tego dzieła oraz pod około 200 poetyckimi inskrypcjami, które zostały umieszczone na zbudowanych cmentarzach wojskowych.
Rudolf Broch, jego dowódca w Wydziale Grobów Wojennych, w piśmie z 15 stycznia 1918 roku, tak scharakteryzował Hansa Hauptmanna: Dojrzały, rzetelny, z charakterem; może być wykorzystany jako oficer koncepcyjny w wyższych instancjach; znakomity pisarz (literat); wobec podwładnych wymagający, sprawiedliwy i życzliwy[3]. Według arkusza kwalifikacyjnego, Hans Hauptmann posiadał biegłą znajomość języków niemieckiego i angielskiego w mowie i piśmie, czeskiego zaś w stopniu wystarczającym w służbie (wojskowej)[4].
Wiele wskazuje na to, że Hans Hauptmann był głównym autorem Westgalizische Heldengraeber aus den Jahren des Weltkrieges 1914-1915.