H.265/HEVC
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
High Efficiency Video Coding (HEVC) – standard kompresji wideo opracowany jako następca H.264/MPEG-4 AVC (Advanced Video Coding). Obecnie jego następcą jest zatwierdzony H.266/VVC (Versatile Video Coding)[1]. Standard opracowały wspólnie grupy ISO/IEC JTC 1/SC 29/WG 11 Moving Picture Experts Group (MPEG) i ITU-T SG16/Q.6 Video Coding Experts Group(inne języki) (VCEG) jako standard ISO/IEC 23008-2 MPEG-H Część 2 i ITU-T H.265[2][3][4][5]. MPEG i VCEG założyły organizację Joint Collaborative Team on Video Coding – JCT-VC, aby wypracować wspólny standard HEVC.[2][3] Pierwsza wersja HEVC została ukończona 25 stycznia 2013, a jako oficjalny standard została ratyfikowana 13 kwietnia 2013.
HEVC miał zwiększyć dwukrotnie kompresję danych w porównaniu do H.264/MPEG-4 AVC przy zachowaniu tej samej jakości obrazu. Wspiera rozdzielczości do 8192×4320, co sprawia, że jest kodekiem zdolnym do kompresowania strumieni UHDTV.
Wersja druga została ukończona i zatwierdzona w październiku 2014 i wydana na początku roku 2015. Zawiera w sobie rozszerzenia: RExt (dodające wsparcie dla wyższych głębi kolorów i skali szarości, podpróbkowania chrominancji 4:0:0, 4:2:2 i 4:4:4), SHVC (skalowalności przestrzeni, SNR, gamy kolorów) i MV-HEVC (do wielu widoków)[6]. Dodatkowe rozszerzenie 3D-HEVC (wspierające filmy trójwymiarowe) ukończono w lutym 2015.[7][8] Kolejne rozszerzenie kodowania zawartości ekranu (screen content coding – SCC) jest planowane na początek roku 2016. Ma pozwalać na kodowanie wideo zawierającego renderowane grafiki, tekst i animacje zamiast lub razem z obrazami nagrywanymi kamerą.