![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1f/Anatomy_of_a_shrimp_%2528colour%2529.svg/langpl-640px-Anatomy_of_a_shrimp_%2528colour%2529.svg.png&w=640&q=50)
Głowotułów
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Głowotułów, cefalotoraks (łac. cephalothorax) – przednia część ciała (tagma), powstała poprzez zrośnięcie się głowy z częścią lub wszystkimi segmentami tułowia, stosunkowo powszechnie występująca u skorupiaków[1]. Terminem tym często określa się też przednią tagmę szczękoczułkowców[2][3][4], jednak w ich przypadku za słuszną uznaje się nazwę prosoma[5].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1f/Anatomy_of_a_shrimp_%28colour%29.svg/320px-Anatomy_of_a_shrimp_%28colour%29.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/35/Oniscidea_stonogi_morfologia.png/640px-Oniscidea_stonogi_morfologia.png)
Ze względu na dużą różnorodność morfologiczną skorupiaków oprócz pięciu segmentów głowowych głowotułów może budować różna liczba segmentów tułowiowych (torakomerów). U łopatonogów, tarczenic, części równonogów i obunogów oraz u widłonogów z rzędu Calanoida do głowy przyrośnięty jest tylko pierwszy segment tułowiowy i często tak powstałą dalej określa się mianem głowy, mimo że anatomicznie jest to już głowotułów. Dwa segmenty tułowiowe wchodzą w skład głowotułowia u kleszczug, niektórych równonogów oraz widłonogów z rzędów Cyclopoida i Harpacticoida[1]. Trzy segmenty tułowiowe zrastają się z głową u dziesięcionogów i części torboraków[2].
Głowotułów często częściowo lub w całości nakryty lub objęty jest karapaksem, powstającym jako fałd tarczy głowowej[1].
U skorupiaków z głowotułowiem, część tułowia nie wchodzącą w jego skład nazywa się pereionem. Wyjątkiem są łopatonogi, u których to cała reszta ciała zwana jest korpusem[1]. U niektórych skorupiaków głowa podzielona jest przewężeniem, a jej tylna część, zwana gnatocefalonem, zrasta się z częścią tułowia w tagmę zwaną szczękotułowiem. Odnóża jej tułowiowej części, zwane szczękonóżami, służą wraz z przydatkami gnatocefalonu chwytaniu i pobieraniu pokarmu[5][2].