Graban

Graban (Borna IV, Brochwicz odmienny, Brochwicz II odmienny) − polski herb szlachecki, używany przez rodzinę osiadłą w Prusach. Odmiana herbu Brochwicz.

Graban

Borna IV

Opis herbu

Istnieją co najmniej dwa poglądy na to, jak powinien wyglądać ten herb. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

Graban: W polu srebrnym jeleń czerwony, wspięty, ukoronowany. W klejnocie nad hełmem w koronie ogon pawi. Labry czerwone, podbite srebrem.

Taki herb przytacza za Uruskim Tadeusz Gajl, nazywając go Graban^[2].

Borna IV: W polu srebrnym, na murawie zielonej, jeleń czerwony. W klejnocie ogon pawi. Labry czerwone, podbite srebrem.

Taki herb za Dachnowskim przytacza Przemysław Pragert i nazywa go Borna IV^[3].

Najwcześniejsze wzmianki

Używany przez rodziny osiadłe w Płowężu, w Prusach Królewskich. Przemysław Pragert spekuluje, że mogły go też używać kaszubskie gałęzie Bornów, (zob. Borna, Borna II, Borna III). Herb wymieniany w Herbarzu szlachty Prus Królewskich Dachnowskiego (wersja nazywana Borna IV)^[3] i w Rodzina. Herbarz szlachty polskiej Uruskiego^[2].

Herbowni

Borna, Graban, Niedroski, Niedrowski, Podkański, Potkański, Wroński.

Przypisy

1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
2. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 109,406-536. ISBN 978-83-60597-10-1.
3. Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 1. BiT, 2001, s. 47,139. ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7.

Linki zewnętrzne

• Herb Graban z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla