Loading AI tools
piłkarz włoski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giampaolo Pazzini (ur. 2 sierpnia 1984 w Pescii) – włoski piłkarz występujący na pozycji napastnika w Levante UD.
Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1984 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
180 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
Levante UD | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
17 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Giampaolo Pazzini zawodową karierę rozpoczął w 2002 w Atalancie, której jest wychowankiem. W debiutanckim sezonie strzelił dla niej 9 goli w 39 meczach drugiej ligi i awansował do Serie A. W najwyższej klasie rozgrywek w kraju Pazzini po raz pierwszy wystąpił 12 września 2004 w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Lecce, kiedy to już w pierwszej minucie strzelił bramkę.
W styczniu 2005 za 6,5 miliona euro włoski zawodnik odszedł do Fiorentiny, a w zimowym okienku transferowym działacze „Fioletowych” zakupili również trzech innych napastników – Waleriego Bożinowa, Javiera Portillo i Jaime Valdésa. Miejsce w podstawowej jedenastce Fiorentiny mieli jednak zapewnione Christian Riganò oraz Fabrizio Miccoli, którzy wspólnie strzelili w sezonie 2004/2005 16 bramek. W kolejnych rozgrywkach trener Cesare Prandelli wystawiał do gry trzech ofensywnych piłkarzy – środkowego napastnika Lukę Toniego (króla strzelców Serie A) oraz cofniętych skrzydłowych Bożinowa i Martina Jørgensena. Pazzini pełnił rolę rezerwowego, jednak regularnie dostawał szanse występów – przez cały sezon wystąpił w 26 pojedynkach i zdobył 5 goli. Dobra forma prezentowana w 2005 spowodowała, że Giampaolo został wybrany najlepszym włoskim piłkarzem młodego pokolenia. Podczas rozgrywek 2006/2007 w ataku Fiorentiny najczęściej grywali Toni oraz Adrian Mutu, którzy w całym sezonie strzelili po 16 bramek. Pazzini wspólnie z Brazylijczykiem Reginaldo pełnił dla nich rolę zmiennika i zanotował w lidze 7 trafień. W kolejnym sezonie, po odejściu Luki Toniego do Bayernu, linię ataku „Violi” tworzyli Mutu oraz Pazzini. Na tej pozycji grywali również Christian Vieri, Pablo Daniel Osvaldo, Papa Waigo N’Diayè i Daniele Cacia. Pazzini był drugim po Mutu najlepszym strzelcem swojej drużyny. Zdobył 9 goli w 31 występach, natomiast Mutu zanotował 17 trafień w 29 pojedynkach. Latem 2008 do Fiorentiny sprowadzono Alberto Gilardino i trener Prandelli wystawiał go do gry w ataku razem z Adrianem Mutu.
Pazziniego nie satysfakcjonowała rola rezerwowego i 14 stycznia 2009 podpisał on kontrakt z Sampdorią. W odwrotnym kierunku powędrował wówczas Emiliano Bonazzoli. W Sampdorii Pazzini zadebiutował 18 stycznia w przegranym 0:2 spotkaniu z US Palermo. Pierwszego gola zdobył natomiast 1 lutego w zremisowanym 1:1 meczu przeciwko Chievo. Następnie Włoch wpisywał się na listę strzelców w 4 kolejnych pojedynkach – zremisowanym 2:2 ze Sieną, zremisowanym 1:1 z Juventusem, wygranym 1:0 z Atalantą oraz zwycięskim 2:1 z Milanem. 15 marca Pazzini strzelił dla swojego zespołu 2 bramki w zremisowanym 2:2 spotkaniu przeciwko Romie. Pierwszego gola w sezonie 2009/2010 Włoch zdobył 26 października w zwycięskim 1:0 pojedynku z Interem Mediolan. 18 października w zremisowanym 1:1 meczu przeciwko S.S. Lazio Pazzini doznał złamania nosa po zderzeniu z bramkarzem rywali – Fernando Muslerą. Łącznie podczas rozgrywek 2009/2010 Pazzini w 37 ligowych występach strzelił 19 bramek i zajął 3. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców.
Latem 2010 podczas eliminacji do Ligi Mistrzów Pazzini strzelił 3 bramki w przegranym po dogrywce dwumeczu o awans do rundy grupowej z Werderem.
27 stycznia podpisał kontrakt z Interem Mediolan[2], a już następnego dnia pomyślnie przeszedł wszystkie testy medyczne. Sam Il Pazzo powiedział, że Interowi się nie odmawia, lecz niełatwo jest mu rozstawać się z Sampdorią.
24 sierpnia został przedstawiony na San Siro jak zawodnik lokalnego rywala Interu - A.C. Milan.
Sezon | Klub | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|
2003/2004 | Atalanta BC | Serie B | 39 | 9 |
2004/2005 | Serie A | 12 | 3 | |
2004/2005 | ACF Fiorentina | 14 | 3 | |
2005/2006 | 27 | 5 | ||
2006/2007 | 24 | 7 | ||
2007/2008 | 31 | 9 | ||
2008/2009 | 12 | 1 | ||
UC Sampdoria | 19 | 11 | ||
2009/2010 | 37 | 19 | ||
2010/2011 | 19 | 6 | ||
Internazionale | 17 | 11 | ||
2011/2012 | 33 | 5 | ||
2012/2013 | A.C. Milan | 30 | 15 | |
2013/2014 | 18 | 2 | ||
2014/2015 | 26 | 4 | ||
2015/2016 | Hellas Verona | 30 | 6 | |
2016/2017 | 0 | 0 | ||
2017/2018 | 19 | 4 | ||
2017/2018 | Levante UD | Primera División | 8 | 1 |
Łącznie w Serie A | 411 | 111 |
Pazzini ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Włoch, dla których łącznie rozegrał 45 meczów i strzelił 15 goli. Najwięcej spotkań zanotował w drużynie do lat 21, w barwach której wystąpił 22 razy. Wziął z nią udział między innymi w Euro 2006 oraz Euro 2007. Wcześniej razem z reprezentacją do lat 19 wywalczył Mistrzostwo Europy 2003.
W seniorskiej reprezentacji Włoch Pazzini zadebiutował 29 marca 2009 w wygranym 2:0 spotkaniu z Czarnogórą w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010. Na boisku pojawił się w 59. minucie zmieniając Vincenzo Iaquintę, a w 74. minucie ustalił wynik meczu na 2:0 dla Włochów[3]. W swoim drugim występie w zespole narodowym przeciwko Irlandii już w drugiej minucie został ukarany czerwoną kartką[4]. W trzecim meczu z Irlandią Północną nie wykorzystał rzutu karnego. Pazzini wziął udział w Mistrzostwach Świata w RPA, na których był rezerwowym i zagrał tylko w spotkaniu z Nową Zelandią, kiedy pojawił się na boisku w 61. minucie.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.