Georgia Hale
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Georgia Hale (ur. 24 czerwca 1905 w St. Joseph, zm. 7 czerwca 1985 w Hollywood) – amerykańska aktorka filmu niemego, znana m.in. jako partnerka filmowa Charliego Chaplina w filmie Gorączka złota (1925).
_wmplayer_2013-07-04.jpg) Georgia Hale (1925) | |
| Data i miejsce urodzenia |
24 czerwca 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 czerwca 1985 |
| Zawód | |
| Lata aktywności |
1925–1931 |
W konkursie piękności w roku 1922 otrzymała tytuł Miss Chicago, po czym wyjechała do Nowego Jorku, aby grać w teatrze. Nie odnosząc tam sukcesów udała się do Hollywood, gdzie zagrała kilka małych ról w filmach. W roku 1925 została zaangażowana do The Salvation Hunters Josefa von Sternberga (rola dziewczyny)[1].
W The Salvation Hunters zobaczył ją Charlie Chaplin, kompletujący obsadę do Gorączki złota (1925). Planował on początkowo, że rolę Georgii – fordanserki (taxi dancer), która owładnęła sercem trampa – zagra jego ówczesna żona, Lita Grey. Ponieważ zaszła ona w ciążę (w roku 1925 urodził się Charles Chaplin Jr.), Chaplin powierzył tę rolę Georgii Hale (przyjaciółce żony)[1].
Po sukcesie Gorączki złota Georgia Hale natychmiast stała się znana. Została zaangażowana przez Paramount Pictures, gdzie grała w kolejnych niemych filmach; zagrała m.in. Myrtle Wilson w The Great Gatsby (1926) i drugą żonę w The Last Moment (1928). W roku 1929 brała udział w zdjęciach próbnych do roli niewidomej kwiaciarki w filmie Światła wielkiego miasta, które Chaplin zaproponował jej, gdy zamierzał zrezygnować ze współpracy z Virginią Cherrill (oburzony jej zbyt małym zaangażowaniem w ostatnim etapie kilkuletniej pracy nad filmem). Z tego zamiaru zrezygnował, ponieważ wymagałoby to powtórzeń wielu wcześniejszych nagrań[1][2].
Filmową karierę Georgii Hale zakończyło nadejście ery filmu dźwiękowego; była jedną z pierwszych aktorek, które zwolniono jako nie spełniające wymagań nowej technologii[1].
W latach 60. Georgia Hale pisała pamiętnik, który – po upływie 10 lat od jej śmierci w roku 1985 – został wydany w formie książki pt. „Charlie Chaplin. Intimate Close-Ups” (wyd. 1 1995, wyd. 2 1999). Książkę zredagował i opatrzył wstępem Heather Kiernan. Jest ona jednym z niewielu opracowań, które pozwalają poznać pozaaktorskie życie wielkiego komika. Georgia Hale przedstawiła Charliego Chaplina jako człowieka, którego darzyła uczuciem, i który był nią również zainteresowany[3][4]. W roku 1983 (2 lata przed śmiercią) wzięła udział w realizacji filmu dokumentalnego – pierwszej części miniserialu „Unknown Chaplin”. W tej części, zatytułowanej „My Happiest Years” (moje najszczęśliwsze lata), o życiu i metodach pracy Chaplina mówili – poza Georgią Hale – jego brat, Sidney Chaplin, i córka, Geraldine Chaplin, Dean Riesner, Jackie Coogan, Alistair Cooke, Virginia Cherrill i Lita Grey[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
