Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gemini 1, (również Gemini-Titan I, Gemini I lub GT-1) – pierwszy lot programu Gemini i jednocześnie pierwszy z dwóch lotów bezzałogowych w jego ramach.
Inne nazwy |
Gemini-Titan I (GT-1), S00782 |
---|---|
Indeks COSPAR |
1964-018A |
Państwo | |
Zaangażowani | |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perygeum |
154 km |
Apogeum |
320,4 km[1] |
Okres obiegu |
89 min |
Nachylenie |
32,59°[1] |
Czas trwania | |
Początek misji |
8 kwietnia 1964 16:00:01,69 UTC |
Koniec misji |
8 kwietnia 1964 |
Powrót do atmosfery |
12 kwietnia 1964 |
Wymiary | |
Kształt |
zbliżony do stożka[1] |
Wymiary |
długość: 5,6 m, średnica:3 m[1] |
Masa całkowita |
5170 (3187 kg bez członu rakiety nośnej) kg |
Misja miała za zadanie przetestować sprawność rakiety nośnej, integralność statku Gemini i współpracę obu wymienionych komponentów. Zadaniami drugorzędnymi były:
Poza tym zrealizowano szereg zadań związanych z procedurą startową, jak i umieszczeniem statku na orbicie oraz śledzeniem jego lotu przez stacje naziemne[1].
Udana misja obejmowała wszystkie fazy lotu od startu do wejścia na orbitę.
Start nastąpił tuż po 11 rano czasu miejscowego ze stanowiska startowego nr 19. Sześć minut później rakieta umieściła statek na orbicie. Była ona wyższa od zaplanowanej o 33,6 km z powodu przekroczenia prędkości o 22,5 km/h. Plan nie zakładał odłączenia statku od ostatniego członu rakiety, dlatego osiągnęły satelizację jako jeden obiekt. Złączenie z górnym stopniem rakiety uniemożliwiało kontrolowany powrót na Ziemię[1]. Zgodnie z planem obserwacje i pomiary trwały przez 4 godziny i 50 minut. Misję zakończono po trzecim przejściu statku nad Przylądkiem Canaveral. W rzeczywistości po wykonaniu trzeciego okrążenia Ziemi statek pozostał na orbicie przez ponad trzy dni i zgodnie z założeniami po wejściu w atmosferę spłonął[1].
Orbitujący zespół śledzono do jego ponownego wejścia w atmosferę nad Atlantykiem, po 64. okrążeniu Ziemi, 12 kwietnia 1964 roku. Pojazd przebył odległość 2 789 864 km w czasie 3 dni i 23 godzin[1]. Odzyskania statku nie planowano. Z założenia miał spłonąć podczas powrotu na Ziemię[1].
Kapsuła została zbudowana z uwzględnieniem potrzeb misji bezzałogowej i nie zawierała systemów podtrzymywania życia[1]. W miejscach przeznaczonych dla astronautów umieszczono niezależne zestawy pomiarowe, każdy o masie 180 kg. Zawierały one czujniki nacisku, ciśnienia, temperatury i przyspieszenia. Stanowiły one również balast.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.