![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e0/%25D0%2593%25D0%25B5%25D0%25BB%25D0%25B5%25D0%25BD%25D0%25B4%25D0%25B6%25D0%25B8%25D0%25BA._26_%25D0%25B8%25D1%258E%25D0%25BD%25D1%258F_2022_%25D0%25B3%25D0%25BE%25D0%25B4%25D0%25B0.jpg/640px-%25D0%2593%25D0%25B5%25D0%25BB%25D0%25B5%25D0%25BD%25D0%25B4%25D0%25B6%25D0%25B8%25D0%25BA._26_%25D0%25B8%25D1%258E%25D0%25BD%25D1%258F_2022_%25D0%25B3%25D0%25BE%25D0%25B4%25D0%25B0.jpg&w=640&q=50)
Gelendżyk
miasto w Rosji / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gelendżyk (ros. Геленджик) – miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, popularny kurort na kaukaskim wybrzeżu Morza Czarnego.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/GelendzhikWaterBirds15Jan2006.jpg/640px-GelendzhikWaterBirds15Jan2006.jpg)
![]() | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||
Mer |
Aleksiej Bogodistow[1] | ||||
Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
(+7) 86141 | ||||
Kod pocztowy |
353460–353497 | ||||
![]() | |||||
| |||||
| |||||
| |||||
Strona internetowa |
Miasto położone 25 km na południowy wschód od Noworosyjska, nad Zatoką Gelendżycką. Aglomeracja wynosi około 116 tys. osób (2020)[3].
3 tysiące lat p.n.e. pierwsze osadnictwo w tym rejonie, po którym pozostały ślady w postaci megalitycznych dolmenów. W IV wieku n.e. nad zatoką założona została grecka osada handlowa Torik (gr. Τορικος), potem miasta bizantyjskie Pagry i Jeptała. Później zamieszkana przez Adygejczyków, nazwa od tureckiego słowa „gelend-żyk”, co oznacza białą niewiastę.
Od XV wieku do 1829 w Imperium Osmańskim na mocy warunków pokoju w Adrianopolu w 1829 roku. W 1831 założona rosyjska osada Gelendżyk przez generała Jermołaja Bierchmana(inne języki). W latach 1854–1857 w czasie wojny krymskiej zniszczony i dopiero w 1864 powstała wojskowa stanica Gelendżykskaja, od 1896 wielonarodowa wieś.
W 1900 otwarto tu pierwsze sanatorium, od 1907 kurort, w 1913 otwarto sanatorium dziecięce dla dzieci chorych na gruźlicę. Od 1915 status miasta.
W mieście rozwinął się przemysł materiałów budowlanych oraz spożywczy[4].