Fritz Fleischer KG

Fritz Fleischer KG (Geraer Karosserie und Fahrzeugfabrik Fritz Fleischer) – nieistniejący wschodnioniemiecki producent autobusów, który swoją siedzibę miał w Gerze w Turyngii.

Fritz Fleischer KG

Państwo	NRD
Siedziba	Gera
Data założenia	1927
Data likwidacji	1990
Forma prawna	Przedsiębiorstwo państwowe (od 1972 r.)
Położenie na mapie Niemieckiej Republiki Demokratycznej Fritz Fleischer KG
50°52′55,240″N 12°04′35,008″E

Historia i opis przedsiębiorstwa

Przedsiębiorstwo Fritz Fleischer KG powstało w 1927 roku w mieście Gera i początkowo zajmowało się remontem nadwozi i produkcją przyczep. W 1945 roku w wyniku nalotów na III Rzeszę zakład został zniszczony, a sam właściciel Fritz Fleischer został poważnie ranny. Powstanie Niemieckiej Republiki Demokratycznej odmieniło niekorzystnie położenie prywatnych zakładów, a w wyniku „stalinowskich porządków” w maju 1953 roku skonfiskowano majątek, a samego Fleischera aresztowano na dwa miesiące. Po wyjściu z aresztu starał się odnaleźć w socjalistycznej gospodarce NRD. W 1958 roku zbudowano modele autobusów S1 i S2, a rok później rozpoczęła się ich produkcja seryjna. Pod koniec lat 50. RWPG zadecydowała, że w produkcji autobusów specjalizować będą się Węgry (Ikarus) w efekcie czego NRD zaprzestała produkcji autobusów własnej konstrukcji kończąc w 1959 roku produkcję modelu IFA H6B. Pozostałe komponenty po produkcji modelu H6B jak np. elementy podwozia użyto do montażu autobusów w zakładzie Fleischera, który w celu obejścia ustaleń RWPG budował lub przebudowywał pojazdy na podstawie starych autobusów (np. model S2 RU). W 1962 roku zbudowano model S3 dla przedsiębiorstwa transportowego z Berlina Wschodniego. W 1970 roku rozpoczęła się produkcja modelu S4, który był następcą modelu S1. W 1972 roku rozpoczęto z kolei produkcję modelu S5, który powstał w oparciu o model S2 i w niezmienionej formie produkowany był do 1990 roku. W 1972 roku zakład Fleischera został znacjonalizowany w ramach ostatniej wielkiej fali nacjonalizacji prywatnych zakładów w NRD i od tej pory funkcjonował jako VEB Karosseriebau Gera wchodząc w skład zjednoczenia motoryzacyjnego IFA, zmieniając przy tym profil produkcji na dostarczanie części samochodowych, zaś produkcja autobusów ograniczyła się do niewielkiego stopnia. W 1990 roku w wyniku zjednoczenia Niemiec przedsiębiorstwo zaprzestało produkcji i zostało zlikwidowane. Zakład wyprodukował łącznie od 500 do 1000 autobusów^[1][2][3].

Autobusy Fleischer posiadały konstrukcję samonośną, a silnik był umieszczony z tyłu. Początkowo montowano jednostki wysokoprężne, chłodzone cieczą typu Horch EM 6-20 o mocy 120 KM, które stosowano m.in. w autobusach IFA H6B. Następnie montowano silniki z VEB Motorenwerk Schönebeck o mocy 150 KM. Do montażu autokarów Fleischer używano też części z autobusów marki Ikarus^[4].

Modele

• S1
• S2
• S3
• S4
• S5

Galeria

• 
  Fleischer S2 w styczniu 1976 roku w Jenie
• 
  Fleischer S2 RU II zbudowany w 1968 roku
• 
  Fleischer S5
• 
  Fleischer S5 – tył autobusu

Przypisy

1. Christian Suhr: Typenkompass DDR-Omnibusse. 1945–1990. Motorbuch-Verlag, Stuttgart 2007, ISBN 3-613-02709-7.
2. Christian Suhr: Fritz Fleischer und seine Busse. Kraftakt, Reichenbach/Vogtl., Halle/S 2006, ISBN 3-938426-03-9.
3. Kraftfahrzeuge der DDR, WernerW. Oswald, EberhardE. Kittler, wyd. 1. Aufl, Stuttgart: Motorbuch-Verlag, 1998, ISBN 3-613-01913-2, OCLC 76015399. Brak numerów stron w książce
4. Michael Dünnebier: Lastwagen und Busse sozialistischer Länder. transpress, Berlin 1988, ISBN 3-344-00272-4.