![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Chodowiecki_Portrait_of_Franciszek_Czacki.jpg/640px-Chodowiecki_Portrait_of_Franciszek_Czacki.jpg&w=640&q=50)
Franciszek Czacki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Franciszek Czacki herbu Świnka (ur. 1727 – zm. 13 lutego 1787 w Porycku) – strażnik wielki koronny od 1766, konsyliarz konfederacji barskiej z województwa bełskiego, starosta nowogrodzki, pułkownik pułku Ordynacji Ostrogskiej.
![]() |
Ten artykuł od 2010-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
![]() Daniel Chodowiecki, Portret Franciszka Czackiego, 1773, rysunek sangwiną w Muzeum Narodowym w Warszawie | |
![]() Świnka | |
Rodzina |
Czaccy herbu Świnka |
---|---|
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Drugi syn Michała Czackiego - kasztelana wołyńskiego, brat Szczęsnego Czackiego, stryj Tadeusza Czackiego. Posiadacz klucza kulikowskiego oraz Boremla na Wołyniu.
Poseł na sejmy w 1744, 1746, 1758, 1764. Deputat na Trybunał Skarbowy Koronny w 1749. Przeciwnik reform Familii Czartoryskich. Poseł województwa czernihowskiego na sejm konwokacyjny 1764 roku[1]. 9 maja 1764 podpisał manifest protestacyjny i wyjechał z Warszawy. W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa wołyńskiego[2]. Poseł na sejm 1766 roku z województwa czernihowskiego[3].
W wolnym od wojsk rosyjskich Gdańsku przebywał wraz z rodziną i synami brata w latach 1768 - 1773 r. Spotykał się tam m.in. z malarzem i rysownikiem Danielem Chodowieckim, który uwiecznił go w 1773 r. na rysunku zatytułowanym Szlachcic Polski. 1 grudnia 1781 r. wystawnie podejmował w nowo zbudowanym w Boremlu pałacu jadącego z Kamieńca króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, u którego wyjednał przywileje dla swojego miasteczka.
W 1766 odznaczony Orderem Świętego Stanisława, w 1780 został kawalerem Orderu Orła Białego.