![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/Immunglobulin_A_as_Dimer.png/640px-Immunglobulin_A_as_Dimer.png&w=640&q=50)
Fragment wydzielniczy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Fragment wydzielniczy (SC, z ang. secretory component) – glikoproteina o masie cząsteczkowej ok. 80 kDa, wchodząca w skład wydzielniczej formy immunoglobuliny A (IgA)[1]. Fragment wydzielniczy jest połączony wiązaniem dwusiarczkowym z jednym z dwóch monomerów IgA wchodzących w skład formy wydzielniczej tej immunoglobuliny[2]. IgA wiąże się z receptorami dla immunoglobulin polimerycznych obecnymi na powierzchni nabłonka jelitowego[3][4], co umożliwia transcytozę IgA do światła jelita[5][6][7]. W trakcie przechodzenia kompleksu IgA-receptor przez komórkę, fragment receptora jest odcinany, a pozostała jego część stanowi fragment wydzielniczy[8]. Fragment wydzielniczy stabilizuje dimer IgA i chroni go przed degradacją przez enzymy proteolityczne[9].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/Immunglobulin_A_as_Dimer.png/320px-Immunglobulin_A_as_Dimer.png)
1. łańcuch ciężki,
2. łańcuch lekki,
3. łańcuch J,
4. fragment wydzielniczy.
Upośledzone wytwarzanie fragmentu wydzielniczego może być powiązana z niektórymi chorobami, np. kandydozą pochwy[10]. Słabsza produkcja SC i wydzielniczych IgA może być też związana z niedożywieniem[11].