![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c0/William_Henry_side.jpg/640px-William_Henry_side.jpg&w=640&q=50)
Fort William Henry
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Fort William Henry – dawny fort brytyjski znajdujący się na południowym krańcu jeziora George’a w stanie Nowy Jork w USA. Najbardziej znany z masakry dokonanej przez sprzymierzonych z Francuzami Indian na opuszczających umocnienia żołnierzach brytyjskich po zakończeniu oblężenia w roku 1757, które to wydarzenie zostało opisane przez Jamesa Fenimore Coopera w książce Ostatni Mohikanin, wydanej po raz pierwszy w roku 1826 i wielokrotnie adaptowanej do filmów.
![]() Dzisiejszy wygląd rekonstrukcji | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Stan | |||
Typ budynku |
drewniano-ziemny | ||
Rozpoczęcie budowy |
1755 | ||
Zniszczono |
1757 | ||
Odbudowano |
lata 50. XX wieku | ||
![]() | |||
| |||
Strona internetowa |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/22/Plan_of_Fort_William_Henry_on_Lake_George.jpg/640px-Plan_of_Fort_William_Henry_on_Lake_George.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/26/FortWilliamHenry1765Plan.jpg/640px-FortWilliamHenry1765Plan.jpg)
Budowę fortu rozpoczął brytyjski generał William Johnson we wrześniu 1755 roku, w czasie wojny o kolonie, jako miejsce wypadowe do przygotowywanego ataku na francuski fort St. Frédéric. Był fragmentem łańcucha umocnień brytyjskich strzegących ważnej śródlądowej drogi wodnej z Nowego Jorku do Montrealu na pograniczu pomiędzy ówczesnymi koloniami brytyjskimi i Nową Francją. Nazwę swą zawdzięczał Williamowi, księciu Cumberland, młodszemu synowi króla Jerzego II, względnie Williamowi Henry’emu, księciu Gloucester, wnukowi Jerzego II i młodszemu bratu przyszłego króla Jerzego III[1].
Po oblężeniu w roku 1757 fort został przez Francuzów zburzony. W związku z tym, że w pobliżu wzniesiono inne forty, William Henry nie został odbudowany, ale jego resztki stały się atrakcją turystyczną w XIX wieku (głównie z powodu lektury książek Coopera). W latach pięćdziesiątych XX wieku, wobec rosnącego zainteresowania pamiątkami z przeszłości, zbudowano w tym miejscu replikę dawnych umocnień i muzeum historyczne chętnie odwiedzane przez turystów.