Flatiron Building
wieżowiec (Nowy Jork, Stany Zjednoczone) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Flatiron Building (wcześniej pod nazwą Fuller Building) – budynek położony na Manhattanie w Nowym Jorku. Był jednym z najwyższych budynków w Nowym Jorku. Wieżowiec zajmuje trójkątną działkę u zbiegu ulic Broadway, Ulicy 23. i Piątej Alei. Sąsiedztwo dookoła budynku bywa nazywane Flatiron District[1]. Został oddany do użytku w październiku 1902 roku[2].
Szybkie fakty Państwo, Miejscowość ...
Flatiron Building (widok z Empire State Building) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Adres |
175 Fifth Avenue, Nowy Jork, Stany Zjednoczone | ||
Typ budynku | |||
Styl architektoniczny | |||
Architekt |
Daniel Burnham | ||
Wysokość całkowita |
87 m | ||
Kondygnacje |
22 | ||
Ukończenie budowy |
1902 | ||
Właściciel |
Sorgente Group | ||
40°44′28″N 73°59′23″W | |||
|
Zamknij
Flatiron Building jest jednym z pięciu najbardziej rozpoznawalnych symboli Nowego Jorku. Nazwa Flatiron pochodzi od podobieństwa bryły budynku do żelazka. W 1979 wpisany do National Register of Historic Places, a 10 lat później do National Historic Landmark[3].