Flaga Poznania
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flaga Poznania – jeden z symboli miejskich Poznania w postaci flagi ustanowiony uchwałą rady miejskiej nr LXXX/1202/V/2010 z 9 listopada 2010[1].
 | |
| Informacje | |
| W użyciu |
|
|---|---|
| Proporcje |
2:3 |
| Wprowadzona |
Uchwała Nr LVIII/415/II/97 Rady Miejskiej Poznania z dnia 27 maja 1997 r. w sprawie uchwalenia Statutu Miasta |
| Opis flagi |
herb miasta Poznania na białym tle |
Flaga Poznania jest prostokątnym płatem materiału barwy białej z umieszczonym pośrodku herbem miasta. Herb Poznania przedstawia w błękitnym polu, białą blankowaną bramę miejską z trzema basztami. Nad najwyższą środkową (z oknem) znajduje się gotycka tarcza herbowa z orłem piastowskim. Na mniejszych bocznych wieżach znajdują się postacie świętych w białych szatach: Święty Piotr (z kluczem) po heraldycznej lewej i Święty Paweł z Tarsu (z mieczem) po heraldycznej prawej. W bramie znajdują się złote skrzyżowane klucze, nad którymi widnieje złoty krzyż równoramienny (grecki). Bocznie od niższych baszt widnieją złote gwiazdy i półksiężyce. Całość elementów herbu spięta jest złotą koroną.
Flaga wzorowana jest na sztandarze miasta znajdującym się w Urzędzie Miejskim. Wcześniejszy sztandar i flaga przedstawiały obramowany na złoto herb znajdujący się na błękitnym tle.
