![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/POL_COA_So%25C5%2582tyk.svg/langpl-640px-POL_COA_So%25C5%2582tyk.svg.png&w=640&q=50)
Feliks Sołtyk
pułkownik 7. Brygady Kawalerii Narodowej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Feliks Sołtyk (ur. ok. 1727 roku – zm. 2 września 1780 roku w Warszawie) – pułkownik 7. Brygady Kawalerii Narodowej w 1780 roku, starosta zwinogrodzki, pułkownik chorągwi pancernej Najjaśniejszego Króla Jegomości w 1760 roku[1].
![]() Sołtyk | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia |
ok. 1727 |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Konstancja z Drzewickich herbu Ciołek |
Rodzeństwo |
Był synem Józefa kasztelana lubelskiego i jego żony Konstancji z Drzewickich[2], młodszym bratem Tomasza wojewody łęczyckiego i biskupa krakowskiego Kajetana Ignacego oraz Macieja kasztelana warszawskiego. W 1734 wraz z matką i młodszymi braćmi przebywał w oblężonym Gdańsku a następnie w Elblągu.[3] W 1755 kupił od Józefa Aleksandra Jabłonowskiego Zwinogródkę jednak Jabłonowski wypędził ludzi Sołtyka z części dóbr w Lisiance, które sprzedał hetmanowi Ksaweremu Branickiemu, co spowodowało długie procesy sądowe, w których Sołtykowie dochodzili sprawiedliwości w sądach.