Falafel
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Falafel (arab. فلافل falāfil, znany w Egipcie jako طعمية ṭaʿmiyya) – potrawa kuchni bliskowschodniej, przygotowywana z ciecierzycy bądź bobu.
potrawa | |||
kulki falafelowe | |||
Rodzaj |
placek | ||
---|---|---|---|
Kuchnia | |||
Miejsce powstania | |||
Składniki | |||
| |||
|
Falafel to smażone kulki lub kotleciki z ciecierzycy bądź bobu z przyprawami. Jest bardzo popularną potrawą w krajach arabskich. W krajach Bliskiego Wschodu przygotowuje się go w wersji z ciecierzycy, w Egipcie w wersji mieszanej. Kulki falafelowe zwykle serwowane są w picie, z warzywami oraz sosem, często na bazie tahini[1].
Danie pochodzi z Bliskiego Wschodu, oryginalnie najprawdopodobniej z Egiptu[2]. Cieszy się popularnością jako fast food w wielu krajach europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych. Często podawana jest w barach serwujących kebab. Falafel stanowi bogate źródło białka i jest ceniony w kuchni wegetariańskiej oraz wegańskiej[3].