Fairchild Channel F

Fairchild Channel F – konsola gier wideo z systemem programowania, która ukazała się na rynku w 1976 roku, pierwsza konsola zaliczana do 2 generacji^[1]. Do konsoli podłączało się kartridże, które były wyposażone w pamięć ROM oraz kod mikroprocesora. Konsola zawierała przycisk „Hold”, który umożliwiał zatrzymanie gry, możliwa była również zmiana prędkości gry bez utraty wyników. Do konsoli dodawano charakterystyczny ośmioosiowy dżojstik, którego ruchomy drążek mógł być wciskany lub wyciągany.

Fairchild Channel F

Fairchild Channel F
Producent	Fairchild Semiconductor
Generacja	druga generacja
Premiera	1976
CPU	Fairchild F8 o prędkości 2 MHz
GPU	ośmiokolorowa, z możliwością wyświetlania tylko czterech kolorów w jednej linii
Pamięć operacyjna	64 bajty

Fairchild udostępnił dwadzieścia sześć kartridżów na ten system, na każdym kartridżu znajdowały się po cztery gry. Były to gry sportowe, takie jak hokej, tenis i baseball oraz gry edukacyjne zawierające zagadki czy łamigłówki matematyczne.

Fairchild Channel F był pierwszą konsolą obsługującą wymienialne kartridże, rozwiązanie opracowane przez zespół Jerry'ego Lawsona^[2].

Przypisy

1. CD-Action, nr 7/2015, strona 94
2. D.S. Cohen: Fairchild Channel F – The First ROM Cartridge Console. About.com. [dostęp 2012-03-01]. (ang.).