![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Exploration_Flight_Test-1_insignia.png/640px-Exploration_Flight_Test-1_insignia.png&w=640&q=50)
Exploration Flight Test 1
Misja kosmiczna / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Exploration Flight Test 1 – bezzałogowa misja kosmiczna przeprowadzona przez NASA. Celem misji był test pojazdu kosmicznego Orion (dokładnie test awioniki, oprogramowania, zabezpieczenia przed promieniowaniem, urządzeń zabezpieczających wodowanie, urządzeń do odnajdywania kapsuły, osłony termicznej i systemu spadochronowego w module dowodzenia)[2]. Pojazd zamontowany był do stopnia DCSS rakiety Delta IV Heavy i wykorzystywał baterie tego stopnia zamiast ogniw fotowoltaicznych (nie były zamontowane)[3]. Wyniki tej misji są istotne dla kolejnego lotu Oriona w 2019 roku, o nazwie EM-1, podczas którego zostanie użyta rakieta Space Launch System[4].
![]() | |
Dane misji | |
Indeks COSPAR | |
---|---|
Zaangażowani | |
Oznaczenie kodowe |
40329 |
Pojazd | |
Statek kosmiczny | |
Rakieta nośna | |
Start | |
Miejsce startu |
CCSFS, SLC-37B |
Początek misji |
5 grudnia 2014, 12:05 UTC |
Orbita okołoziemska | |
Apogeum |
5800 km |
Lądowanie | |
Miejsce lądowania | |
Lądowanie |
5 grudnia 2014, 16:28 UTC[1] |
Czas trwania misji |
4 godziny 24 minuty |
Orion EFT-1 wyprodukowany został przez firmę Lockheed Martin w zakładach ulokowanych w Nowym Orleanie (Luizjana, USA)[5]. 22 lipca 2012 został ukończony i przetransportowany do Centrum Kosmicznego im. JFK na przylądku Canaveral, gdzie został zintegrowany z rakietą nośną[6].