![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/81/Ernest_Solvay.jpg/640px-Ernest_Solvay.jpg&w=640&q=50)
Ernest Solvay
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ernest Solvay (ur. 16 kwietnia 1838 w Rebecq, zm. 26 maja 1922 w Ixelles) – belgijski[2] chemik, przemysłowiec i filantrop, założyciel Międzynarodowego Instytutu Fizyki[3].
![]() | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 maja 1922 | ||
Zawód, zajęcie | |||
Narodowość |
belgijska | ||
|
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/ca/1911_Solvay_conference.jpg/640px-1911_Solvay_conference.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/ca/Solvay1911_participants2.jpg/640px-Solvay1911_participants2.jpg)
Wraz z bratem opracował metodę otrzymywania sody (tzw. metoda Solvaya). Eksperymenty nad tą metodą trwały od roku 1861 do końca XIX wieku[4]. W 1863 roku założyli wspólnie firmę Solvay & Cie, której działalność w latach 70. XIX wieku zaczęła się rozwijać na cały świat. Zakładano fabryki w Belgii, Francji, Anglii, w Niemczech, Rosji i USA. W Polsce w 1906 roku uruchomiono fabrykę sody metodą Solvaya pod Krakowem. Był pierwszym człowiekiem, który użył elektrolizy w celach przemysłowych[1].
W 1911 w Brukseli zorganizował i sfinansował kongres, na którym zaproszono 21 najwybitniejszych uczonych. Oficjalny tytuł kongresu brzmiał: Teoria promieniowania i kwanty. Do 2005 roku odbyły się 23 kongresy Solvaya[2].