Ergatyw
przypadek gramatyczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Ergatyw?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Ergatyw (łac. ergativus) – przypadek w językach ergatywno-absolutywnych, określający podmiot czasownika przechodniego[1]. Jest zbliżony znaczeniowo do polskiego narzędnika[2][3]. Może oznaczać również narzędzie czynności[4]. Częsty w językach kaukaskich[5], obecny też w baskijskim[6][7]. Istnieje też w niektórych językach Indian w Ameryce Północnej[6].
Ergatyw nazywany jest też agentywem (agentiwem)[6][8].
Ergatyw pełni funkcję syntaktyczną (składniową), sygnalizując podmiot w zdaniu, którego predykatem jest czasownik przechodni, to znaczy wówczas, gdy semantyczna rola podmiotu określana jest jako agens. Element pełniący w takim zdaniu syntaktyczną funkcję dopełnienia bliższego jest w przypadku absolutywu, a jego rolę sematyczną określa się – pacjens[9][10].
W przybliżony sposób konstrukcję ergatywną oddaje się w języku polskim przez stronę bierną czasownika[6].