Loading AI tools
brytyjska piosenkarka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emeli Sandé, właśc. Adele Emeli Gouraguine z domu Sandé (ur. 10 marca 1987 w Sunderlandzie) – szkocka piosenkarka i autorka tekstów. Zdobywczyni statuetki European Border Breakers Award (2013).
 Emeli Sandé (2014) | |
| Imię i nazwisko |
Adele Emeli Gouraguine |
|---|---|
| Pseudonim |
Rio Sandé |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 2009 |
| Wydawnictwo | |
| Strona internetowa | |
Studiowała medycynę na Uniwersytecie w Glasgow, gdzie po sześciu latach nauki zdobyła stopień neurologa[1].
Zaczęła interesować się muzyką już jako dziecko, kiedy śpiewała w domu piosenki z repertuaru m.in. Whitney Houston, Céline Dion, Niny Simone, Mariah Carey i Alicii Keys[2] oraz utwory wykorzystane w filmie animowanym Mała syrenka. Jako sześciolatka zapisała się na zajęcia do szkolnego chóru oraz na lekcje nagrywania w szkole podstawowej w Alford, jej nauczycielką była wówczas Morag Simpson[3]. W tym czasie zagrała główną rolę Maryi w szkolnym przedstawieniu Hosanna Rock oraz zaczęła pisać swoje pierwsze utwory[4]. Swoją pierwszą piosenkę napisała w wieku 7–8 lat[5], zaś jej debiutancką piosenką autorską była kompozycja „Tomorrow Starts Again”, którą napisała w wieku 11 lat na potrzeby szkolnego konkursu talentów[6]. W tym samym wieku zaczęła uczyć się gry na fortepianie i wiolonczeli, wcześniej grała także na klarnecie[5]. Rok później rodzice zapisali ją na lekcje fortepianu w Inverurii, gdzie jej nauczycielem był Ian Milne[7].
.jpg)
Jako nastolatka wzięła udział w konkursie talentów w Inverurie. Podczas konkursu zaśpiewała utwory „Cabaret” Lizy Minelli i „Never Forget You” Mariah Carey, jednak nie przeszła do kolejnego etapu. Rok później ponownie wzięła udział w konkursie i zajęła trzecie miejsce po wykonaniu piosenek „I Sing Because I’m Happy/His Eye In on the Sparrow” i „A Woman’s Worth” Alicii Keys[8]. Kilka lat później po raz kolejny wystartowała w konkursie, tym razem jako członkini trio Celeste, który współtworzyła z Nadią Donald i Lorną Routh. Wokalistki zajęły w konkursie pierwsze miejsce dzięki wykonaniu a cappella utworów „Bridge Over Troubled Water” Simon & Garfunkel i „Fields of Gold” Eva Cassidy. Mając 15 lat, wzięła udział w konkursie Rapology organizowanym przez radio Choice FM, który ostatecznie wygrała, dzięki czemu wygrała możliwość podpisania kontraktu płytowego z wytwórnią muzyczną Telstar Records. Z powodu nauki na studiach zrezygnowała jednak z podpisania umowy[1][6]. W tym samym czasie przyjęła zaproszenie do programu telewizji MTV Camden, prowadzonego przez Richarda Blackwooda, w którym zaśpiewała w stylu gospel[6]. W wieku 16–17 lat napisała swoją debiutancką piosenkę o miłości[9], w tym czasie poznała także swojego menedżera Adriana Sykesa[10].
W 2005 nawiązała współpracę z nowo założoną wytwórnią muzyczną Urban Scot, którą założyli David Craig, Mel Awasi i Laura McCrum. Piosenkarka grała na koncertach organizowanych przez wytwórnię[11]. W 2007 wystąpiła gościnnie w audycji o nazwie Blackstreet Laury McCrum w BBC Radio Scotland[12], a także zaśpiewała na ceremonii organizowanej przez Pan African Arts Scotland z okazji rocznicy zniesienia ustawi u niewoli. Nagranie z koncertu zostało wydano w formie DVD w zaledwie 200 egzemplarzach, które zostały rozesłane uczestnikom wydarzenia[13].
W listopadzie 2008 wystąpiła podczas gali Independent Music Show, który był organizowany w Bullet Bar w Londynie[5]. W tym samym roku siostra Sandé zrealizowała nagranie, na którym Emeli grała na fortepianie i śpiewała jedną ze swoich ulubionych piosenek, „Nasty Little Lady”. Klip wysłała później na konkurs muzyczny organizowany przez Trevora Nelsona z kanału BBC Urban. Sandé ostatecznie wygrała konkurs, w którym otrzymała możliwość podpisania kontraktu płytowego. Jej menedżment odrzucił jednak propozycję. Piosenkarka zaczęła jednak promocję w Szkocji. W tym czasie wydała swoją pierwszą płytę zatytułowaną Have You Heard? wydaną przez Souljawn Records, którą sprzedawała podczas koncertów. Na płycie znalazło się osiem utworów, w tym m.in. „Patchwork”, „Dirty Jeans” i „Woman’s Touch”. Później ukazała się druga wersja płyty, która zawierała jedynie cztery utwory[14]. Rodzice piosenkarki także zaangażowali się w działania promocyjne córki i wysłali płytę z jej piosenkami do BBC Radio 1Xtra. Jeden z dziennikarzy radia, Ras Kwame, zagrał jej utwór podczas audycji Homegrown Sessions. Dzięki temu Sandé, razem z czterema innymi piosenkarzami, otrzymała propozycję zagrania koncertu w Soho. Wtedy poznała producenta Shahida „Naughty’ego Boya” Khana, z którym zaczęła współpracę jako autorka piosenek dla takich wykonawców, jak m.in. Jamelia[15], Alesha Dixon, Chipmunk, Professor Green, Devlin, Preeya Kalidas, Cheryl Cole czy Tinie Tempah. Sama Sandé tworzyła w tym czasie duet muzyczny z klawiszowcem Lornem Cowiesonem o nazwie Adele Sandé & Lorne Cowieson[16].
W 2009 zadebiutowała na rynku muzycznym, zostając chórzystką brytyjskiego rapera Chipmunka w utworze „Diamond Rings”, który napisała dla niego podczas nauki na studiach[1]. Numer zadebiutował na szóstym miejscu krajowej listy przebojów[17]. Również w 2009 wzięła udział w przesłuchaniach do wytwórni muzycznej Future Music założonej przez Gary’ego Barlowa. Zaśpiewała tam utwór „Clown”, jednak nie przeszła eliminacji[18]. W 2010 wystąpiła gościnnie w singlu „Never Be Your Woman” Wileya, a także podpisała kontrakt muzyczny z wytwórnią Virgin Records. Na początku 2011 nawiązała współpracę z EMI Records[19], a także zdecydowała się na używanie drugiego imienia (Emeli) jako pseudonimu artystycznego, co było spowodowane rosnącą popularnością brytyjskiej piosenkarki Adele[20]. W czerwcu 2011 zagrała jako support przed koncertem Alicii Keys w Royal Albert Hall[21]. W lipcu wystąpiła na festiwalu RockNess organizowanym niedaleko miasta Inverness[22]. Miesiąc wcześniej zakończyła nagrywanie materiału na debiutancką płytę studyjną[23]. W sierpniu wydała swój pierwszy solowy singiel, „Heaven”, który zapowiadał jej debiutancką płytę studyjną[24]. Utwór zadebiutował na drugim miejscu krajowej listy przebojów[25]. Drugim singlem z albumu został numer „Daddy”, który piosenkarka nagrała z gościnnym udziałem Naughty’ego Boya[26]. W październiku ukazał się kolejny utwór z płyty artystki – „Read All About It”, który nagrała w duecie z Professorem Greenem[27]. Piosenka zadebiutowała na pierwszym miejscu brytyjskiej listy przebojów[28], zostając tym samym pierwszym singlem w dorobku artystki, który znalazł się na szczycie notowań w kraju. Pod koniec listopada Sandé wystąpiła podczas koncertu BRMB Live 2011 organizowanego przez Free Radio Birmingham. W grudniu otrzymała statuetkę podczas ceremonii wręczenia nagród BRIT Award w kategorii „Wybór krytyków”[29].
W lutym 2012 wydała debiutancki album zatytułowany Our Version of Events, z którym trafiła na pierwsze miejsce brytyjskiej listy najczęściej kupowanych płyt, gdzie pozostał przez kolejne sześć tygodni, osiągając wynik ponad 2 mln sprzedanych egzemplarzy. Płyta stała się tym samym najlepiej sprzedającym się albumem w Wielkiej Brytanii w tym roku[30][31]. W tym samym miesiącu premierę miał kolejny singiel promujący płytę – „Next to Me”, który zadebiutował na drugim miejscu krajowej listy przebojów[32].
27 lipca wystąpiła podczas ceremonii otwarcia XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich rozgrywających się w Londynie. Zaśpiewała wówczas utwory „Abide with Me” i „Heaven”. Jej inna piosenka, „Wonder” została wykorzystana jako motyw muzyczny podczas napisów końcowych transmisji. 12 sierpnia piosenkarka zaśpiewała podczas ceremonii zamknięcia igrzysk[33], w trakcie której zaprezentowała swój nowy singiel „Beneath Your Beautiful” nagrany wspólnie z Labyrinthem[34].
W 2013 odebrała European Border Breakers Award, statuetkę wręczaną artystom, których debiutanckie płyty osiągnęły sukces komercyjny poza ich własnym krajem. W 2013 wydała pierwsze dwupłytowe wydawnictwo koncertowe, zatytułowane Live at the Royal Albert Hall, na którym znalazł się zapis audiowizualny jej koncertu w brytyjskiej Royal Albert Hall[35]. W czerwcu zaczęła pracę nad swoją drugą płytą studyjną, której premiera zaplanowana jest na 2016 rok. Na krążku znajdzie się m.in. utwór „Pluto” nagrany z Naughty Boyem, a także piosenki „Enough”, „Call Me What You Like”, „You and Me” i „This Much Is True”, który został napisany dla jej byłego męża. Album ukaże się pod szyldem wytwórni Roc Nation założonej przez rapera Jaya-Z[36].
W listopadzie 2014 dołączyła do charytatywnego zespołu Band Aid 30, z którym nagrała nową wersję singla „Do They Know It’s Christmas?”[37]. W czerwcu 2015 opublikowała utwór „Don’t Fight the Bullet”[38]. We wrześniu 2016 wydała singiel „Hurts”[39]. Utwory zapowiadały drugą płytę studyjną piosenkarki pt. Long Live the Angels, która ukazała się w listopadzie 2016[40].
Artystka pisała teksty piosenek dla wielu znanych wykonawców, takim jak m.in. Chipmunk („Diamond Rings”)[41], Wiley („Never Be Your Woman”)[42], Susan Boyle („This Will Be the Year”)[43], Professor Green („Kids That Love to Dance”), Tinchy Stryder („Let It Rain”), Leona Lewis („Trouble”)[44], Alesha Dixon („Radio”)[45], Cheryl Cole („Boys”)[46], Tinie Tempah („Let Go”)[47], Pixie Lott i The Saturdays[6][22].
Simon Cowell nazwał Emeli Sandé „swoją ulubioną obecnie autorką tekstów”[48]. Amerykański Jay-Z przyznał w jednym z wywiadów, że chciałby, żeby ta nagrała duet razem z Beyoncé Knowles, będącą prywatnie jego żoną[1].
Na jednym ramieniu Sandé ma wytatuowany tytuł noweli Virginii Woolf – A Room of One’s Own, natomiast na drugim – portret Fridy Kahlo, swojej idolki. Drugi tatuaż zrobiła sobie po ukończeniu nauki na studiach[1].
Jest najstarszą córką Zambijczyka Joela Sandé i Angielki Diane Sandé-Wood[49], którzy poznali się podczas studiów na uniwersytecie[50]. Mając rok, Emeli wyjechała z rodzicami do Zambii, gdzie jej ojciec ukończył kurs inżynierii mechanicznej. Podczas pobytu w kraju jej matka, będąc w drugiej ciąży, zachorowała na malarię, przez co wróciła do Kumbrii, gdzie w 1989 urodziła córkę, Lucy. Gdy Emeli miała cztery lata, przeniosła się z rodzicami do Alford[4][51].
W styczniu 2012 ogłosiła zaręczyny z czarnogórskim biologiem morskim Adamem Gouraguinem[52], z którym spotykała się przez siedem lat[53]. Para zaczęła się spotykać, kiedy wokalistka miała 17 lat i, jak przyznała, był to jej jedyny chłopak w życiu[54]. Pobrali się 15 września 2012 w Czarnogórze. Wokalistka zmieniła wówczas nazwisko na Emeli Sandé Gouraguine, postanowiła jednak nadal występować pod swoim panieńskim nazwiskiem. W listopadzie 2014, po roku małżeństwa, para zdecydowała się na rozwód, co tłumaczyli „dystansem i napiętym grafikiem zawodowym piosenkarki”[54].
| Rok | Dane dotyczące albumu | Pozycje na listach przebojów | Certyfikat | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| UK [55] |
AUS [56] |
BEL [57] |
CAN [58] |
FRA [59] |
GER [60] |
IRL [61] |
NLD [62] |
NZ [63] |
USA [58] | |||
| 2012 | Our Version of Events
|
1 | 17 | 3 | 22 | 9 | 7 | 1 | 3 | 9 | 28 | |
| 2016 | Long Live the Angels
|
2 | 20 | 9 | 70 | 65 | 12 | 6 | 21 | 29 | 41 |
|
| 2019 | Real Life
|
6 | – | 25 | – | – | 31 | 37 | 50 | – | – | |
| 2022 | Let’s Say For Instance
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |
| „–” oznacza, że album nie był notowany na danej liście. | ||||||||||||
| Rok | Dane dotyczące albumu | Pozycje na listach przebojów | |
|---|---|---|---|
| USA [58] |
USA R&B [71] | ||
| 2013 | iTunes Session
|
86 | 12 |
| 2016 | Live from London Bridge
|
– | – |
| 2017 | Kingdom Coming
|
– | – |
| 2019 | My Version of Events
|
– | – |
| „–” oznacza, że minialbum nie był notowany na danej liście. | |||
| Rok | Singel | Pozycje na listach przebojów | Certyfikat | Album | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| UK [55] |
AUS [56] |
BEL [57] |
DEN [72] |
FRA [59] |
IRL [61] |
NLD [62] |
NZ [63] |
SWI [73] |
USA [58] | ||||
| 2011 | „Heaven” | 2 | – | 23 | 3 | – | 29 | 69 | – | – | – | Our Version of Events | |
| „Daddy” (feat. Naughty Boy) |
21 | – | 58 | – | – | – | – | – | – | – | |||
| 2012 | „Next to Me” | 2 | 14 | 6 | 28 | 18 | 1 | 4 | 6 | 24 | 25 | ||
| „My Kind of Love” | 17 | 60 | 22 | – | 167 | 35 | 79 | – | – | – | |||
| „Clown” | 4 | 34 | 32 | – | – | 6 | 25 | – | 42 | – |
| ||
| 2016 | „Hurts” | 22 | – | 28 | – | – | 53 | – | – | 40 | – |
|
Long Live the Angels |
| „Breathing Underwater” | 78 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
| 2017 | „Highs & Lows” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| „Starlight” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | Kingdom Coming | ||
| 2019 | „Sparrow” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | Real Life | |
| „Extraordinary Being” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
| „Shine” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
| „You Are Not Alone” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
| 2020 | „One of a Kind” (oraz Ronan Keating) |
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – | Twenty Twenty | |
| „I’ll Get There (The Other Side)” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| „Prayed Up” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
| „More of You” (oraz Stonebwoy i Nana Rogues) |
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
| „Intermission” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
| 2021 | „Family” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | Let’s Say For Instance | |
| „Look What You’ve Done” (solo oraz w duecie z Jakaye) |
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
| 2022 | „Brighter Days” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| „There Isn’t Much” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
| „–” oznacza, że singel nie był notowany na danej liście. | |||||||||||||
| Rok | Kategoria | Nagroda | Nota |
|---|---|---|---|
| 2011 | Najlepsza współpraca[uwaga 1] (Best Collaboration) |
Virgin Media Music Awards | nominacja (Read All About It) |
| Najlepszy nowy artysta (Best Newcomer) |
nominacja | ||
| MOBO Awards | nominacja[79] | ||
| Urban Music Awards | wygrana[80] | ||
| Najlepsza piosenka (Best Song) |
nominacja[80] (Heaven) | ||
| Najlepsza brytyjska wokalistka (Best UK Female) |
nominacja[80] | ||
| Najlepszy występ R&B (Best R&B Act) |
wygrana[80] | ||
| 2012 | Najlepszy międzynarodowy wykonawca: Wielka Brytania (Best International Act: UK) |
BET Awards | nominacja[81] |
| Nagroda za innowacyjność (Innovation/Digital Award) |
Silver Clef Awards | wygrana[82] | |
| Najlepszy przełomowy wykonawca (British Breakthrough Act) |
Brit Awards | nominacja[83] | |
| Wybór krytyków (Critic’s Choice) |
wygrana[83] | ||
| Muzyk roku (Musician of the Year) |
Harper’s Bazaar Women of the Year | wygrana[84] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
