Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmund Heines (ur. 21 lipca 1897 w Monachium, zm. 30 czerwca 1934 w monachijskim więzieniu Stadelheim) – niemiecki wojskowy i polityk, gauleiter NSDAP, poseł do Reichstagu (1930–1933), oficer SA, prezydent policji we Wrocławiu. Zamordowany podczas nocy długich noży.
Data i miejsce urodzenia |
21 lipca 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 czerwca 1934 |
Zawód, zajęcie |
polityk |
Uczestniczył jako ochotnik w I wojnie światowej[1] a po jej zakończeniu wstąpił najpierw do Freikorpsu Oberland a następnie do Freikorpsu Gerharda Roßbacha[2]. W 1920 dowodził oddziałami Roßbacha, które stacjonowały w powiecie gryfińskim. Po otrzymaniu informacji, że jeden z pracowników rolnych zamierza zdradzić policji szczegóły nielegalnego transportu broni, Heines wraz z towarzyszami zabił podejrzanego o zdradę. Następnie zbiegł do Bawarii, gdzie nie sięgał pruski wymiar sprawiedliwości[2].
Heines uczestniczył w puczu monachijskim. Aresztowany w 1923[1]. 2 września 1926 bawarski oddział Freikorpsu Roßbacha pod dowództwem Heinesa został wcielony do SA[3]. W opisie policyjnego informatora, Heines był najbardziej przedsiębiorczym i gorliwym dowódcą w strukturach monachijskiego SA[4].
W maju 1927 Heines był jednym z przywódców rebelii monachijskiego SA przeciwko polityce prowadzenia NSDAP i niedostatecznym funduszom na finansowanie SA[3]. Wraz z zaprzyjaźnionym dowódcą oddziału szturmowego Nr 1 Hansem Rauscherem dążył do obalenia szefa SA w Monachium[5]. Pod koniec maja 1927 Heines został wykluczony z SA i z NSDAP a Rauscher opuścił partię dobrowolnie. Heines założył własne struktury, do których z sukcesem werbował SA-manów – do nowych oddziałów Heinesa przeszło ok. jednej trzeciej z trzystu członków SA[5]. W 1929 Heines został zrehabilitowany[3] i od sierpnia tego roku sprawował funkcję dowódcy SA-Standarte w powiecie monachijskim[6].
W 1928 Heines został pociągnięty do odpowiedzialności za zabójstwo z 1920 i skazany przez sąd w Szczecinie na pięć lat więzienia – dzięki amnestii wyszedł na wolność już rok później[1].
W latach 1930–1933 poseł do Reichstagu z ramienia NSDAP[7]. Od 1930 członek najwyższych władz SA a od 1931 dowódca SA na tereny Śląska[1] – zastąpił na tym stanowisku Waltera Stennesa po reorganizacji SA na terenach wschodnich przeprowadzonej przez Ernsta Röhma[8]. Od 1933 prezydent policji we Wrocławiu[1]. W tej funkcji odpowiedzialny za powstanie obozu koncentracyjnego KZ Dürrgoy, który był nazywany jego prywatnym obozem[9].
Zastrzelony w 1934 podczas nocy długich noży – zaskoczony przez członków Leibstandarte Hitlera w łóżku z przyjacielem[10], co było później wykorzystywane przez propagandystów Josepha Goebbelsa w przedstawianiu moralnego upadku SA[11].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.