Dąb Jacka Kuronia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dąb Jacka Kuronia – pomnikowy dąb szypułkowy rosnący w Białowieskim Parku Narodowym. Dawniej był nazwany Imperatorem Północy, ze względu na potężne rozmiary i to, że rośnie w północnej części Puszczy Białowieskiej. Od roku 2011 nosi obecną nazwę, ze względu na związki Jacka Kuronia z Puszczą Białowieską.
Pień dębu | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja |
Puszcza Białowieska |
Nazwa systematyczna |
Quercus robur |
Obwód |
610 cm |
52°44′53″N 23°45′40″E |
Obwód pnia drzewa na wysokości 130 cm od postawy wynosi 610 cm (według pomiarów z 2008 roku), wysokość drzewa wynosi 34,2 metrów. Pod względem obwodu pnia zajmuje obecnie czwarte miejsce wśród dębów rosnących na terenie BPN[1].
Wiek dębu szacowany jest przez Tomasza Niechodę na około 450 lat. W latach 80. wiek jego szacowano na ok. 500 lat[1].
Został wyśledzony w białowieskim mateczniku pod koniec lat 70. przez Jacka Wysmułka i to on zgłosił je do wojewódzkiego rejestru drzew pomnikowych, w którym figuruje pod numerem 93[1].
Drzewo jest w dobrej kondycji, żaden z konarów korony nie jest suchy, a na pniu nie ma ubytków kory[1].