![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9c/Nagasaki_Oura_C1378.jpg/640px-Nagasaki_Oura_C1378.jpg&w=640&q=50)
Dziedzictwo „ukrytych chrześcijan” w regionie Nagasaki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dziedzictwo „ukrytych chrześcijan” w regionie Nagasaki – dwanaście obiektów zabytkowych z XVII–XIX wieku usytuowanych w Japonii, w obecnych prefekturach Nagasaki i Kumamoto, w zachodniej części wyspy Kiusiu oraz na mniejszych wyspach położonych na zachód od niej. Obiekty te zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod nr 1495 w dniu 30 czerwca 2018: 10 wiosek[uwaga 1], pozostałości zamku Hara i Bazylika 26 męczenników japońskich[1][2].
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
![]() Bazylika 26 męczenników japońskich w Nagasaki | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
III |
Numer ref. | |
Region[infobox 2] |
Azja i Pacyfik |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
30 czerwca 2018 |
![]() | |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b7/Priest_Halbout_grave_in_Sakitsu_Village.jpg/640px-Priest_Halbout_grave_in_Sakitsu_Village.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e2/Sakitsu_tensyudou_naibu.jpg/640px-Sakitsu_tensyudou_naibu.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/49/%E5%87%BA%E6%B4%A5%E9%9B%86%E8%90%BD%E4%B8%96%E7%95%8C%E9%81%BA%E7%94%A3%E7%99%BB%E9%8C%B2%E8%A8%98%E5%BF%B5%E7%A2%91.jpg/640px-%E5%87%BA%E6%B4%A5%E9%9B%86%E8%90%BD%E4%B8%96%E7%95%8C%E9%81%BA%E7%94%A3%E7%99%BB%E9%8C%B2%E8%A8%98%E5%BF%B5%E7%A2%91.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8a/Shitsu_church_2009BP.jpg/640px-Shitsu_church_2009BP.jpg)
Miejsca te stanowią świadectwo tradycji kulturowej japońskich „ukrytych chrześcijan” (kakure-kirishitan) w regionie Nagasaki, którzy potajemnie praktykowali wyznawanie swojej wiary w okresie prześladowań religijnych od XVII do XIX wieku, a także ożywienie tych wspólnot chrześcijańskich po oficjalnym uznaniu chrześcijaństwa w Japonii w 1873[3].
„Ukryci chrześcijanie” przetrwali okres prześladowań w małych wioskach, położonych wzdłuż wybrzeża lub na odległych wyspach, na które migrowali. Dali oni początek charakterystycznej tradycji religijnej, przekazywanej głównie ustnie, ale zachowującej istotę chrześcijaństwa przez ponad dwa stulecia prześladowań i zakazów[3].