![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/39/Fluorescence_in_calcite.jpg/640px-Fluorescence_in_calcite.jpg&w=640&q=50)
Dwójłomność
załamywanie światła pod różnymi kątami / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Dwójłomność?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Dwójłomność – zdolność ośrodków optycznych do podwójnego załamywania światła (rozdwojenia promienia świetlnego)[1]. Substancje, dla których zjawisko zachodzi, nazywamy substancjami dwójłomnymi.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7a/Calcite.jpg/640px-Calcite.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/39/Fluorescence_in_calcite.jpg/640px-Fluorescence_in_calcite.jpg)
Zjawisko dwójłomności odkrył w 1669 roku Rasmus Bartholin, a wyjaśnił Augustin J. Fresnel w pierwszej połowie XIX wieku. Dwójłomność wykazuje wiele substancji krystalicznych, niemal wszystkie ciekłe kryształy (poza tzw. fazą błękitną (ang. blue phase)). Przykładami substancji dwójłomnych mogą być kryształy rutylu i kalcytu.
Miarą dwójłomności jest różnica między współczynnikiem załamania promienia nadzwyczajnego a współczynnikiem załamania promienia zwyczajnego