Dworzec Wiedeński w Warszawie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dworzec Wiedeński[1][2], Dworzec Warszawsko-Wiedeński[3][4], od 1919 Dworzec Główny[1][5] – nieistniejący obecnie dworzec kolejowy (dworzec czołowy) w Warszawie, pierwszy w historii miasta[6]. Był budowany od 14 lipca 1844 do 14 czerwca 1845 dla Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, według projektu Henryka Marconiego[7]. Znajdował się na rogu Alei Jerozolimskich i ulicy Marszałkowskiej[7]. 14 czerwca 1845 dokonano otwarcia dworca i pierwszego odcinka linii kolejowej do Grodziska.
Dworzec Wiedeński ok. 1890 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Styl architektoniczny | |||
Architekt | |||
Inwestor |
Towarzystwo Akcyjne Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej | ||
Rozpoczęcie budowy |
14 lipca 1844 | ||
Ukończenie budowy |
14 czerwca 1845 | ||
Zniszczono |
1 stycznia 1921 (rozbiórka korpusu głównego), wrzesień 1939 | ||
Pierwszy właściciel |
Варшавско-Венская железная дорога | ||
Kolejni właściciele |
Königlich Preußische und Großherzoglich Hessischen Staatseisenbahnen zu Warschau, PKP, Gedob | ||
52°13′47″N 21°00′34″E | |||
|
Na początku XX wieku dworzec został rozbudowany o nowy budynek dla pasażerów przyjeżdżających (tzw. dworzec przyjazdowy), a w latach 1920–1921 od strony ul. Chmielnej wzniesiono tymczasowy drewniany budynek Dworca Głównego.
W okresie międzywojennym większa część budynku Dworca Wiedeńskiego została rozebrana w związku z budową warszawskiej linii średnicowej. Dworzec Wiedeński został zastąpiony przez nowoczesny budynek nowego Dworca Głównego, który zaczęto budować w 1932, jednak pozostał on niedokończony i został ostatecznie zburzony w 1944 przez Niemców, po upadku powstania warszawskiego[7].