![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8b/Heartwood_and_sapwood_in_pinus_sylvestris.jpg/640px-Heartwood_and_sapwood_in_pinus_sylvestris.jpg&w=640&q=50)
Drewno bielaste
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drewno bielaste, biel (ang. sapwood) – rodzaj drewna, które w pniu drzewa przewodzi wodę z solami mineralnymi oraz gromadzi substancje zapasowe. W młodych gałęziach i pniach wszystkie komórki ksylemu pełnią funkcje przewodzącą. W starszych pniach część drewna przekształca się w drewno twardzielowe[1]. Wskutek zaimpregnowania ścian komórkowych substancjami twardzielowymi (żywicami, gumami, garbnikami) i zamknięcia dróg przewodzenia przez wcistki, drewno przestaje pełnić funkcję przewodzącą i magazynującą[2].
Biel jest najlepiej widoczny na obwodzie przekroju poprzecznego pnia, jako strefa jaśniej zabarwionych słojów rocznych (u drzew wytwarzających twardziel)[2].
U gatunków twardzielowych może wystąpić – pod wpływem grzybów, mrozu lub innych czynników – biel wewnętrzny, uznawany za wadę drewna.
- Biel i twardziel u sosny
- Biel i twardziel u dębu
- Biel i twardziel u cisa