Donacja
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Donacja, majorat donacyjny (z łac. donatio) – w okresie średniowiecza darowizna dla Kościoła, przeważnie w postaci ziemi później dobra ziemskie nadane przez monarchę jako forma nagrody i uposażenia wyższych urzędników państwowych lub wysokich rangą wojskowych, a także niezbywalny majątek w ten sposób uzyskany[1].