![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/Suurupi_alumine_tuletorn_2014.jpg/640px-Suurupi_alumine_tuletorn_2014.jpg&w=640&q=50)
Dolna latarnia morska Suurupi
Latarnia w Estonii / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dolna latarnia morska w Suurupi – (est. Suurupi alumine tuletorn) latarnia morska we wsi Suurupi w gminie Harku. Oddalona jest od górnej latarni morskiej w Suurupi o 2245 m[1].
![]() | |||
![]() | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Wysokość wieży |
15 m | ||
Wysokość światła |
18 m n.p.m. | ||
Zasięg światła |
11 Mm | ||
Charakterystyka światła |
białe 1.5+1.5=3s[1] | ||
Data budowy |
1859 | ||
Data uruchomienia |
1859 | ||
Administrator |
Urząd Transportu Morskiego (Veeteede Amet)[2] | ||
![]() | |||
|
25 listopada 1997 roku latarnię wpisano na listę narodowych zabytków Estonii pod numerem 9465[3]. Na liście świateł nawigacyjnych Estonii - rejestrze Urzędu Transportu Morskiego[4] (Veeteede Amet) w Tallinnie - ma numer 374[2].
Pierwsza latarnia została zbudowana w 1859 roku. Drewniana wieża została wyremontowana już w 1885 roku, wtedy to także podwyższono ja o jedną kondygnację. W 1940 roku planowano zastąpienie drewnianej konstrukcji żelbetonową. Jednak wybuch II wojny światowej zaprzepaścił te plany. W czasie wojny latarnie nie uległa zniszczeniu tylko niewielkim uszkodzeniom. Po zakończeniu wojny władze Estońskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, zajęły się naprawą i odbudową bardziej zniszczonych latarni morskich. Dzięki temu dolna latarnia morska w Suurupi została tylko naprawiona i przetrwała w swojej XIX wiecznej formie[5]. Obecnie jest najstarszą drewnianą latarnią morską w Europie Północnej. Oprócz latarni także zabudowania domu latarnika, budynek sauny oraz piwnice zachowały się w stanie oryginalnym[3].