Dokszyce
miasto na Białorusi Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dokszyce[2] (biał. Докшыцы, ros. Докшицы) – miasto na Białorusi, w obwodzie witebskim, siedziba rejonu dokszyckiego. Miasto leży nad rzeką Berezyną. Ok. 6,6 tys. mieszkańców (2010).
 Ulica w centrum miasta | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Wysokość |
206 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+375 2157 | ||||
| Kod pocztowy |
211720 | ||||
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||
 54°53′N 27°46′E | |||||
| Strona internetowa | |||||
Prywatne miasto duchowne położone było w końcu XVIII wieku w powiecie oszmiańskim województwa wileńskiego[3].
Siedziba parafii prawosławnej pw. Opieki Matki Bożej[4] i rzymskokatolickiej pw. Trójcy Przenajświętszej.
Historia
.jpg)
Pierwsze wzmianki o wsi Dokszyce pochodzą z 1407 roku. Od 1560 roku część wsi, następnie z czasem – całość, wchodzi w skład majątku Kiszków. W 1608 roku wybudowali oni we wsi kościół, a w 1621 roku wystarali się o prawa miejskie.
W 1708 roku miasteczko zostało spalone przez Szwedów. W 1793 roku znalazły się w zaborze rosyjskim.
W 1909 roku, w czasie wyborów samorządowych, do rady miejskiej zostało wybranych 6 Rosjan, 3 Polaków, 1 Żyd i 1 przedstawiciel innej narodowości[5].
Od 1921 roku Dokszyce i majątek Dokszyce należały do Polski, miasto było ośrodkiem gminy Dokszyce.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku miasteczko zamieszkiwały tu 3004 osoby, 546 było wyznania rzymskokatolickiego, 417 prawosławnego, 4 ewangelickiego, 2055 mojżeszowego, a 72 mahometańskiego. Jednocześnie 1120 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 355 białoruską, 1 niemiecką, 1456 żydowską, a 72 tatarską. Było tu 492 budynków mieszkalnych[6].
W 1931 miasto liczyło 3269 mieszkańców, było tu 585 domów[7].
Majątek Dokszyce zamieszkiwały 24 osoby, 23 było wyznania rzymskokatolickiego, 1 prawosławnego. Jednocześnie 23 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a jedna inną. Było tu 5 budynków mieszkalnych[6].
W 1931 majątek zamieszkiwało 70 osób, było tu 6 domów[7].
Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 r. Dokszyce zostały wcielone do Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.
Podczas okupacji hitlerowskiej, 30 września 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3000 osób. 12 września 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w okolicy getta. Sprawcami zbrodni byli gestapowcy z Lepla oraz żandarmeria z Głębokiego. Akcją dowodził Heinz Tangermann[8].
W latach 1991–1995 wzniesiono w Dokrzycach nowy rzymskokatolicki kościół parafialny, w którym posługują bracia kapucyni[9]. Tuż obok powstał klasztor sióstr adoratorek[10].
Obecnie (2004) miasto liczy około 7 tysięcy mieszkańców. Najważniejszym zabytkiem jest cerkiew prawosławna pw. Opieki Matki Bożej z 1900 roku. Znajdują się tu także: cmentarze katolicki i tatarski, meczet, stare młyny i zabudowania dworskie.
Na cmentarzu katolickim znajduje się cmentarz wojenny, gdzie pochowano 176 polskich żołnierzy poległych w wojnie polsko-bolszewickiej. Cmentarz został odnowiony w latach 2017-2018 z funduszy MKiDN[11]. W uroczystości jego poświęcenia wzięła udział wiceminister Renata Szczęch[12][13].
Herb
Herb Dokszyc został ustanowiony 20 stycznia 2006 roku rozporządzeniem prezydenta Białorusi[14].
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
