![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/%25E7%258B%2584%25E4%25BB%2581%25E6%259D%25B0.jpg/640px-%25E7%258B%2584%25E4%25BB%2581%25E6%259D%25B0.jpg&w=640&q=50)
Di Renjie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Di Renjie (wym. ti żen-cie; ur. 630, zm. 700[1]) – chiński urzędnik państwowy z czasów dynastii Tang. Znany z nieposzlakowanej opinii, dwukrotnie pełnił funkcję kanclerza na dworze cesarskim.
![]() |
Ta osoba nosi chińskie nazwisko Di. |
![]() | |||||||||
Nazwisko chińskie | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/15/Di_Renjie.jpg/640px-Di_Renjie.jpg)
Urodził się w mieście Taiyuan w rodzinie z tradycjami urzędniczymi (jego dziadek i ojciec pracowali w cesarskiej administracji)[2]. W 686 r. został sędzią w Gansu, dwa lata później przeniósł się do Fuzhou. Przeprowadził wówczas wielką akcję masowego burzenia świątyń na terenie południowych Chin, uznając lokalne kulty za niepotrzebne i sprzeczne z obowiązującą ideologią konfucjańską. Zniszczono ponad 1700 miejsc kultu, oszczędzając jedynie te poświęcone dawnym bohaterom takim jak Wielki Yu[3]. Potem przez pięć lat piastował stanowisko kanclerza aż do 692 r., kiedy to na skutek fałszywych oskarżeń o zdradę znalazł się w więzieniu[4]. Po odzyskaniu wolności w 696 r. został oddelegowany przez cesarzową Wu Zetian do Weizhou, a w 697 r. ponownie został kanclerzem[5]. Odegrał ważną rolę w życiu politycznym ówczesnych Chin[6], przyczyniając się m.in. do odzyskania władzy przez dynastię Tang (przekonując cesarzową Wu, aby nie osadzała na tronie swojego faworyta[7]).
Di Renjie miał dwóch synów: Di Guangsi (狄光嗣) i Di Jinghui (狄景晖); obaj osiągnęli stanowiska mandarynów[8]. Jego prawnuk[9] Di Jianmo (狄兼謨) sprawował urząd cenzora w stołecznym mieście Chang’an[10].