![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Datamatrix.svg/langpl-640px-Datamatrix.svg.png&w=640&q=50)
DataMatrix
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
DataMatrix – dwuwymiarowy matrycowy kod kreskowy o zmiennej długości.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Datamatrix.svg/200px-Datamatrix.svg.png)
Symbole oznaczają tekst:
« Wikipedia, the free encyclopedia »
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/14/KL_Intel_Pentium_4_Northwood.jpg/640px-KL_Intel_Pentium_4_Northwood.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/77/Athlon_64_X2_E6_3800.jpg/320px-Athlon_64_X2_E6_3800.jpg)
Został opracowany przez firmę International Data Matrix w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych[1].
Został opracowany przez firmę Robotic Vision Systems, Inc. Jest licencjonowany na zasadzie public domain, co oznacza, że za jego wykorzystywanie nie trzeba wnosić żadnych opłat[2].
Kod DataMatrix składa się z kwadratowych modułów ułożonych wewnątrz wzorca wyszukiwania stanowiącego obwód symbolu. Stosowane są dwa rodzaje kodów korekcyjnych: ECC 000-140 i ECC 200.
ECC 000-140 wykorzystuje kody splotowe, natomiast ECC 200 korzysta z kodów Reeda-Solomona. Najnowsza wersja Data Matrix ECC 200 z algorytmem korekcji błędów Reeda-Solomona oferuje duże bezpieczeństwo danych.
Standard DataMatrix jest wykorzystywany w systemie semacode.
Standard DataMatrix został przyjęty przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) jako norma ISO 16022.
Po uzyskaniu statusu normy ISO/IEC 16022:2000 — International Symbology Specification, Datamatrix[3] oraz ISO/IEC 24720:2006 wykorzystywanie specyfikacji DataMatrix nie wiąże się z żadnymi opłatami licencyjnymi. Symbole DataMatrix mają postać kwadratów zawierających od 10*10 do 144*144 elementów. Generowanie symbolu odbywa się przy pomocy odpowiedniego oprogramowania, z zaimplementowanym algorytmem opisanym w normie.
DataMatrix został zaprojektowany w celu upakowania jak największej liczbie informacji na jak najmniejszej powierzchni. Dzięki korekcji błędów z redundancją danych odczyt kodu jest szybki i pewny, nawet w przypadku uszkodzenia do 25% wydrukowanego kodu.