Loading AI tools
syn Hermesa, bóstwo pasterskie w mitologii greckiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dafnis (gr. δάφνη) – w mitologii greckiej bożek pasterski pochodzenia sycylijskiego.
Był synem boga Hermesa i jednej z nimf. Porzucony przez matkę po urodzeniu w gaju wawrzynowym, został przygarnięty i wychowany przez nimfy i bóstwa polne[1][2]. Dafnis wyrósł na pięknego młodzieńca, pasł kozy i śpiewał pieśni; uważano go za twórcę poezji bukolicznej[1]. Zakochany w nim Apollo nauczył go gry na syrindze, Artemida zaś przekazała mu umiejętności myśliwskie[2].
Dafnis zmarł młodo za przyczyną uczucia, jakim zapałała do niego nimfa Nomia. Rywalka Nomii, córka króla Sycylii Chimajria, upiła i uwiodła pięknego pasterza. Rozgniewana zdradą nimfa pozbawiła Dafnisa wzroku i odtąd błąkał się on po świecie wygrywając smutne melodie, aż w końcu spadł lub rzucił się ze skały[1][2]. Wierzono, że jego ojciec Hermes zamienił go po śmierci w skałę lub uniósł do nieba[2].
Istniała też wersja mitu, w której Dafnis tułał się po świecie w poszukiwaniu swojej ukochanej Pimplei lub Talii, porwanej przez piratów. Odnalazł ją we Frygii w niewoli u króla Lityersesa, który zwykł mordować przybyszów. Kochanków ocalił z opresji Herakles, zabijając Lityersesa i oddając im tron królestwa. Historię tę wykorzystał w swoim dramacie satyrowym aleksandryjski poeta Sositeos[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
