Długa noc (powieść)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Długa noc (gruz. დიდი ღამე, trb. didi ghame) – powieść historyczna gruzińskiego pisarza Grigola Abaszydze, wydana w 1963 roku[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9c/George_IV_of_Georgia.jpg/150px-George_IV_of_Georgia.jpg)
Autor | |||
---|---|---|---|
Typ utworu | |||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania | |||
Język | |||
Data wydania |
1963 | ||
Pierwsze wydanie polskie | |||
Data wydania polskiego |
1974 | ||
Wydawca | |||
Przekład |
Marta Okołów-Podhorska | ||
|
Powieść jest drugą częścią trylogii opowiadającej historię XIII-wiecznej Gruzji. Pierwsza część została wydana w 1957 roku pod tytułem Syn królowej Tamar. Kronika gruzińska z XIII w., trzecia zaś w 1975 – Upadek i triumf Gruzji. Dwie pierwsze części zostały wydane w Polsce. Powieść wprowadza czytelników w czasy panowania królowej Tamary I Wielkiej i jej syna Jerzego IV Laszy, króla Gruzji z dynastii bagratydzkiej, panującego w latach 1213–1223[1][2][3][4].
Fabuła książki oparta jest na wydarzeniach historycznych z Gruzji w XII-XIII w., podczas których kraj doświadczał wielu tragedii[5]. Najazdy Chorezmijczyków, a potem Mongołów, przerywają rozwój kultury królestwa Gruzji. Na tle tych wydarzeń przedstawione są losy kilku wybitnych postaci[kto?] ze świata sztuki, polityki i wojska[6][4][7].