![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/17/Citadel_on_Gozo.jpg/640px-Citadel_on_Gozo.jpg&w=640&q=50)
Cytadela
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cytadela (wł. cittadella) – samodzielna, dominująca nad miastem lub prowincją twierdza[1]. Na terytorium własnym zadaniem cytadeli była ochrona mieszkańców w przypadku najazdu wroga. Na terytoriach podbitych cytadele budowano w celu utrzymania w posłuszeństwie mieszkańców (taką rolę miała np. cytadela Aleksandrowska w Warszawie).
![]() |
Ten artykuł dotyczy twierdzy. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/17/Citadel_on_Gozo.jpg/640px-Citadel_on_Gozo.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5a/Citadelle_Besan%C3%A7on.jpg/640px-Citadelle_Besan%C3%A7on.jpg)
Cytadela zajmuje stosunkowo duży obszar. Obiekty umocnień przeznaczone do obrony cytadeli położone były z reguły na jej obrzeżach, wewnątrz zaś znajdowały się koszary, magazyny, więzienie i inne obiekty niezwiązane bezpośrednio z obroną.
Rozwój środków ataku i technik zdobywania umocnień wymuszał rozbudowywanie i dostosowywanie ich do nowych warunków. W trakcie rozbudowy cytadele otaczane były albo nowymi liniami umocnień ciągłych, albo, w późniejszym okresie, pierścieniem dzieł. Powstawała w ten sposób większa twierdza, cytadela zaś stawała się jej wewnętrznym obiektem, stanowiącym najczęściej siedzibę dowództwa, a w czasie walk pełniącym rolę śródszańca, czyli ostatniego punktu obrony.