Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cygnus CRS Orb-3 (inna nazwa Orbital Sciences CRS Flight 3) – zakończona niepowodzeniem misja statku transportowego Cygnus, wykonana przez prywatną firmę Orbital Sciences Corporation na zlecenie amerykańskiej agencji kosmicznej NASA w ramach programu CRS w celu zaopatrzenia Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. W tej misji wykorzystany został statek nazwany S.S. Deke Slayton na cześć zmarłego astronauty Deke’a Slaytona[1].
 | |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR |
2014-F02 |
|---|---|
| Zaangażowani |
|
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | |
| Rakieta nośna | |
| Start | |
| Miejsce startu |
Mid-Atlantic Regional Spaceport LP-0A |
| Początek misji |
28 października 2014 22:22:38 UTC |
| Misja na Międzynarodową Stację Kosmiczną | |
| Commercial Resupply Services | |
Początkowo misja miała rozpocząć się 27 października 2014 roku o 22:45 czasu UTC, a statek Cygnus miał dolecieć do ISS 2 listopada. Miał to być pierwszy nocny start rakiety Antares i statku Cygnus[2]. Jednak w końcowej fazie odliczania do startu podjęto decyzję o jego przerwaniu. Okazało się, że żaglówka wpłynęła na wody strefy zamkniętej wokół platformy startowej, co zrodziło obawy o bezpieczeństwo i zmusiło kontrolerów do przełożenia startu na następny dzień.
Ostatecznie start misji Cygnusa miał miejsce 28 października 2014 roku o 22:22:38 UTC. Wykorzystana została rakieta Antares 130, a start odbył się na stanowisku startowym LP-0A kosmodromu Mid-Atlantic Regional Spaceport. Jednak 15 sekund po starcie doszło do awarii silnika pierwszego stopnia rakiety. W efekcie rakieta razem ze statkiem transportowym zaczęła opadać na platformę startową, a na chwilę przed jej uderzeniem w ziemię kontrolerzy startu postanowili wydać komendę nakazującą rakiecie dokonać autodestrukcji[3][4].
Na miejscu katastrofy wybuchł pożar, jednak udało się go opanować i służby w kontrolowany sposób pozwoliły na jego samoczynne wypalenie się. NASA oświadczyła, że cały ładunek znajdujący się na pokładzie Cygnusa S.S. Deke Slayton został zniszczony w wyniku tej katastrofy, ale nikt nie odniósł obrażeń[5]. Przeprowadzona kolejnego dnia inspekcja platformy startowej wykazała, że nie doznała ona poważanych zniszczeń, jednak konieczne będzie dokonanie napraw, aby możliwe było jej wykorzystanie w przyszłości[6].
Na pokładzie Cygnusa znajdowało się 2215 kg zaopatrzenia dla stacji ISS, w tym[7]:
Statek Cygnus S.S. Deke Slayton miał zabrać ze sobą również satelity typu CubeSat, w tym satelity do obserwacji Ziemi[8].
Przeprowadzone śledztwo wykazało, że przyczyną katastrofy była awaria turbopompy silnika AeroJet Rocketdyne AJ-26. Jest to zmodernizowany poradziecki silnik NK-33 z niedoszłej księżycowej rakiety N1. Nie udało się jednak wskazać, co dokładnie doprowadziło do awarii turbopompy. Jako możliwe przyczyny wymieniono wadliwe łożyska pompy, wadę produkcyjną lub zassanie odłamków[9].
Po tej katastrofie firma Orbital Sciences Corporation zdecydowała o rezygnacji z dalszej eksploatacji silników NK-33 w ich rakietach Antares. Postanowiono, że w kolejnych modelach tej rakiety stosowane będą silniki RD-181 (będące pochodną silników RD-191) produkowane przez rosyjskie przedsiębiorstwo NPO Energomasz. Konieczność dokonania zmian w konstrukcji rakiety Antares spowodowała, że kolejna misja – Cygnus CRS OA-4 wystartowała z Cape Canaveral przy pomocy rakiety Atlas V firmy United Launch Alliance[10][11].
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
