Cromwell (poemat)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cromwell – utwór poetycki dziewiętnastowiecznego angielskiego poety Matthew Arnolda[1], poświęcony Oliverowi Cromwellowi[2][3], republikańskiemu przywódcy z XVII wieku. Poemat powstał w 1843. Został przez młodego wtedy poetę wygłoszony w teatrze w Oksfordzie 28 czerwca tego roku. Za swój utwór poeta został nagrodzony[1]. Sam poemat został opublikowany jeszcze w tym samym roku. Bohaterem jest Lord Protektor Republiki Angielskiej, jeden z najważniejszych przywódców w dziejach Wielkiej Brytanii, postać budząca do dziś sprzeczne uczucia. Dla jednych był on obrońcą wolności, dla innych królobójcą[4]. Utwór przedstawia Cromwella stojącego nad brzegiem Tamizy i obserwującego statki, które mają wyruszyć do Ameryki[5]. Bohater rozważa emigrację, jednak doznaje olśnienia, w którym przekonuje się o swojej historycznej misji. Dlatego decyduje się pozostać w ojczyźnie[5].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/48/Oliver_Cromwell_Gaspard_de_Crayer.jpg/220px-Oliver_Cromwell_Gaspard_de_Crayer.jpg)
Utwór jest napisany parzyście rymowanym pentametrem jambicznym, czyli dystychem bohaterskim (heroic couplet)[5][6]:
- Say not such dreams are idle: for the man
- Still toils to perfect what the child began;
- And thoughts, that were but outlines, time engraves
- Deep on his life; and childhood’s baby waves,
- Made rough with care, become the changeful sea,
- Stemm’d by the strength of manhood fearlessly;
- And fleeting thoughts, that on the lonely wild
- Swept o’er the fancy of that heedless child,
- Perchance had quicken’d with a living truth
- The cold dull soil of his unfruitful youth;