Cmentarz wojenny nr 133 – Bobowa

Cmentarz wojenny nr 133 – Bobowa – austriacki cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej w Bobowej w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Bobowa. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27^[2].

Cmentarz wojenny nr 133
Bobowa

nr rej. A-572 z 04.02.1988[1]
Widok ogólny z bramą wejściową
Państwo	Polska
Miejscowość	Bobowa
Typ cmentarza	wojenny
Stan cmentarza	nieczynny
Powierzchnia cmentarza	549 m²
Liczba pochówków	141
Liczba grobów	141
Data otwarcia	1915
Architekt	Jan Szczepkowski
Położenie na mapie Bobowej Bobowa, cmentarz wojenny
Położenie na mapie Polski Bobowa, cmentarz wojenny
Położenie na mapie województwa małopolskiego Bobowa, cmentarz wojenny
Położenie na mapie powiatu gorlickiego Bobowa, cmentarz wojenny
Położenie na mapie gminy Bobowa Bobowa, cmentarz wojenny
49°42′18,4″N 20°56′17,4″E

Opis cmentarza

Ma kształt prostokąta i znajduje się jako oddzielna kwatera na cmentarzu parafialnym w Bobowej. Zaprojektowany został przez polskiego architekta Jana Szczepkowskiego. Brama wejściowa znajduje się od strony drogi nr 981 łączącej Bobową z Grybowem i jest bardzo podobna do zaprojektowanych również przez tego architekta cmentarzach nr 119 i 134. Są to dwa masywne, murowane z kamienia słupki z metalową furtką, oraz prowadzące do nich betonowe schody z murem po obydwu stronach. Głównym pomnikiem jest duży żelazny, kuty krzyż łaciński o wysokości 10 m. Na końcach ramion i na ich złączeniu znajdują się misterne metalowe glorie. Tego typu krzyż nie występuje na żadnym innym cmentarzu okręgu Łużna. Ogrodzenie stanowią murowane z kamienia słupki, betonowa podmurówka i zawieszone między słupkami metalowe segmenty w kształcie balustradek. Nagrobki żołnierzy w postaci metalowych krzyży na betonowym cokole. W podstawę krzyża wkomponowana imienna tabliczka^[2][3].

Polegli

W 141 grobach pojedynczych pochowano tutaj 113 żołnierzy armii austro-węgierskiej, 4 armii niemieckiej i 22 armii rosyjskiej^[4]. Zginęli od września 1914 roku do maja 1915 roku^[3]. Większość z nich posiada tabliczki imienne. Nie zidentyfikowano 48 żołnierzy^[5].

Los cmentarza

Po II wojnie światowej nie dbano o cmentarze z I wojny i ulegały one naturalnemu niszczeniu, zdarzały się również akty wandalizmu^[2]. W 2014 r. z budżetu wojewody dokonano generalnego remontu cmentarza nr 133 i zamontowano tablicę informacyjną^[6]. Krzyż zaprojektowany przez J. Szczepkowskiego stał się wzorem dla naśladowców – na wzgórzu nad drogą Zborowice – Łużna  wykonano jego replikę, nieco niższą i pomalowaną na biało^[7].

Galeria

• 
  Krzyż główny
• 
  Fragment
• 
  Krzyż dwuramienny

Przypisy

1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2014-07-25].
2. Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995. ISBN 83-85557-20-2. Brak numerów stron w książce
3. Oktawian Duda Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914-1918, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-33-5
4. Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej przy cmentarzu
5. Ogólnopolskakomputerowa baza cmentarzy wojennych. [dostęp 2015-06-01].
6. Cmentarze z I wojny odzyskują pierwotny wygląd. [dostęp 2015-06-01].
7. Cmentarze I wojny. [dostęp 2015-06-01].

Linki zewnętrzne

• Niepełna lista pochowanych