Chruszczobród (gromada)

Chruszczobród – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Chruszczobród

gromada
1954–1973
Państwo	Polska
Województwo	katowickie
Powiat	zawierciański
Data powstania	5 października 1954
Data likwidacji	1 stycznia 1973
Siedziba	Chruszczobród
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw 4
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954) 21
brak współrzędnych

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954^[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973^[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972^[3][4].

Gromadę Chruszczobród z siedzibą GRN w Chruszczobrodzie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski^[3] – w powiecie zawierciańskim w woj. stalinogrodzkim, na mocy uchwały nr 24/54 WRN w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad^[5] Bugaj, Chruszczobród, Chruszczobród-Piaski i Trzebyczka ze zniesionej gminy Łazy w tymże powiecie; a także oddziały leśne nr nr 65–68 z Nadleśnictwa Łysa Góra i oddziały leśne nr nr 1–29 z Nadleśnictwa Gołonóg^[6]. Dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej^[7].

20 grudnia 1956 województwo stalinogrodzkie przemianowano (z powrotem) na katowickie^[8].

31 grudnia 1961 do gromady Chruszczobród włączono wieś Gołuchowice ze zniesionej gromady Sulików w tymże powiecie^[9][10].

1 stycznia 1967 z gromady Chruszczobród wyłączono wieś i kolonię Bugaj oraz część terenów wsi Trzebyczka o powierzchni 227,45 ha (stanowiących lasy państwowe i łąki), włączając je do gromady Tucznawa w powiecie będzińskim w tymże województwie^[11].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej^[12].

Przypisy

1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
3. Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956. Brak numerów stron w książce
4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959. Brak numerów stron w książce
5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
6. Uchwała Nr 24/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu zawierciańskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 15 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 54)
7. Uchwała Nr 46/360 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Zawierciu z 4. X. 1954 w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 8 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 47)
8. Dz.U. z 1956 r. nr 58, poz. 269
9. Uchwała Nr 20/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 4 października 1961 r. (zatwierdzona uchwałą Rady Ministrów Nr 511/61 z dnia 28 listopada 1961 r.) w sprawie zniesienia niektórych gromad w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 30 grudnia 1961 r., Nr. 13, Poz. 64)
10. Dz.U. z 1961 r. nr 54, poz. 303
11. Dz.U. z 1966 r. nr 44, poz. 261
12. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971. Brak numerów stron w książce