Chronon

Chronon (z gr. χρόνος „czas”) – hipotetyczny kwant czasu, niepodzielna jednostka czasu używana w teoriach zakładających jego nieciągłość.

W tradycyjnej mechanice kwantowej czas jest ciągły (tj. jego wartość nie zmienia się skokowo); niektórzy fizycy uważają jednak, że model czasu nieciągłego może okazać się przydatny, np. w grawitacji kwantowej (przy połączeniu zasad mechaniki kwantowej z ogólną teorią względności). Model tego typu zaproponowany został przez P. Caldirolę w 1980^[1]. W jego pracy jeden chronon odpowiada 2×10⁻²³ sekundy.

Wartość chrononu oznaczana jako θ₀, jest wyliczona zgodnie ze wzorem:

${\displaystyle \theta _{0}={\frac {1}{6\pi \varepsilon _{0}}}{\frac {e^{2}}{m_{0}c^{3}}}\approx }$ 6,97 × 10⁻²⁴ s,

gdzie:

${\displaystyle \varepsilon _{0}}$ – przenikalność elektryczna próżni,

e – ładunek elektryczny elementarny,

${\displaystyle m_{0}}$ – masa spoczynkowa elektronu,

c – prędkość światła w próżni.

Przypisy

1. Caldirola, P. (1980), The introduction of the chronon in the electron theory and a charged lepton mass formula [w:] „Lett. Nuovo Cim.”, t. 27, s. 225–228