Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christopher Grotheer (ur. 31 lipca 1992 w Wernigerode[2]) – niemiecki skeletonista, mistrz olimpijski (2022), pięciokrotny medalista mistrzostw świata, sześciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.
_by_Sandro_Halank–012.jpg) Christopher Grotheer w 2020 roku | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
BSR Oberhof[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
180 cm[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
8 listopada 2012, Lake Placid (14. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
8 listopada 2012, Lake Placid (14. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
7 grudnia 2012, Winterberg (3. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
7 stycznia 2017, Altenberg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Skeleton uprawia od 2007 roku[1]. W 2010 roku rozpoczął starty w Pucharze Europy, zaś rok później w Pucharze Interkontynentalnym[3]. W 2012 roku wziął udział w obu rozegranych w Igls mistrzostwach świata juniorów: na tych pierwszych zdobył srebrny medal, natomiast na tych drugich złoty medal[3]. 8 listopada tego roku zadebiutował i zarazem zdobył pierwsze punkty w Pucharze Świata zajmując na rozgrywanych w Lake Placid zawodach sezonu 2012/2013 14. miejsce, z kolei 7 grudnia zaliczył pierwsze pucharowe podium, kiedy to na zorganizowanych w Winterbergu zawodach zajął 3. miejsce, przegrywając tylko z Łotyszem Martinsem Dukursem i Rosjaninem Aleksandrem Trietjakowem[3][4]. Rok później pojawił się na mistrzostwach Europy w Igls, na których był szósty, a także na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, które przyniosły mu indywidualne 16. miejsce[3]. W 2014 roku, na mistrzostwach świata juniorów w Winterbergu wywalczył srebrny medal[1].
W 2015 roku wziął udział w mistrzostwach Niemiec, na których zdobył brązowy medal, w mistrzostwach Europy w La Plagne, na których zajął 4. miejsce, w mistrzostwach świata juniorów w Altenbergu, z których przywiózł zdobyty ex aequo z Rosjaninem Nikitą Triegubowem złoty medal, a także w mistrzostwach świata w Winterbergu, na których był piąty w konkurencji indywidualnej oraz wywalczył srebrny medal w konkurencji drużynowej, gdzie jego drużyna, współtworzona przez Anję Schneiderheinze-Stöckel, Franziskę Bertels, Anję Huber, Johannesa Lochnera i Gregora Bermbacha rozdzieliła na podium kolejną ekipę z Niemiec i ekipę rosyjską[1][3][5]. W następnym roku wystartował w mistrzostwach Niemiec, na których wywalczył brązowy medal[1].
7 stycznia 2017 roku odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując na rozgrywanych w Altenbergu zawodach sezonu 2016/2017 Martinsa Dukursa i swojego rodaka Axela Jungka[6]. W tym samym roku pojawił się także na mistrzostwach Europy w Winterbergu, na których był czwarty oraz na mistrzostwach świata w Königssee, które przyniosły mu 6. miejsce w konkurencji indywidualnej i srebrny medal w konkurencji drużynowej, w której jego drużyna, współtworzona przez Stephanie Schneider, Lisę Buckwitz, Nica Walthera, Philippa Wobeto i Tinę Hermann rozdzieliła na podium kolejną ekipę z Niemiec i ekipę międzynarodową[1][7]. W 2018 roku wystartował w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajął 8. miejsce oraz w mistrzostwach Europy w Igls, z których przywiózł 4. miejsce[1].
W 2019 roku pojawił się na mistrzostwach Europy w Igls, na których zajął 11. miejsce, a także na mistrzostwach świata w Whistler, na których zajął 4. miejsce w konkurencji indywidualnej oraz zdobył złoty medal w konkurencji drużynowej, w której jego drużyna, współtworzona przez Annę Köhler, Lisę Gericke, Sophię Griebel, Johannesa Lochnera i Marca Rademachera pokonała ekipę z Kanady i jedną z ekip amerykańskich[3][8]. W lutym 2020 roku zdobył złoty medal w rywalizacji indywidualnej podczas mistrzostw świata w Altenbergu. Rok później, podczas czempionatu rozgrywanego w tym samym miejscu zdołał obronić tytuł mistrza świata, dodając do tego kolejny tytuł w rywalizacji drużynowej.
| Rok | Miejsce | Lokata |
|---|---|---|
| 2018 | Pjongczang | 8. |
| 2022 | Pekin | 1. |
| Rok | Miejsce | Lokata |
|---|---|---|
| 2013 | Igls | 6. |
| 2015 | La Plagne | 4. |
| 2017 | Winterberg | 4. |
| 2018 | Igls | 4. |
| 2019 | Igls | 11. |
| 2021 | Winterberg | 8. |
| 2022 | Sankt Moritz | 3. |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
