![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ef/Killdeer.jpg/640px-Killdeer.jpg&w=640&q=50)
Sieweczka krzykliwa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sieweczka krzykliwa[3] (Charadrius vociferus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae), zamieszkujący Amerykę Północną i Południową. Nie jest zagrożony.
- C. v. vociferus Linnaeus, 1758 – Kanada, USA (w tym południowo-wschodnia Alaska), Meksyk. Zimuje na południe od zasięgu letniego aż po północno-zachodnią Amerykę Północną.
- C. v. ternominatus Bangs & Kennard, 1920 – Bahamy, Wielkie Antyle, Wyspy Dziewicze
- C. v. peruvianus (Chapman, 1920) – zachodni Ekwador, Peru, skrajnie północno-zachodnie Chile
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7a/Kildeer_%286316766771%29.jpg/640px-Kildeer_%286316766771%29.jpg)
- Wygląd
- Długość ciała 20–28 cm, rozpiętość skrzydeł 59–63 cm; masa ciała 72–121 g[4].
- Jedyna północnoamerykańska sieweczka z 2 czarnymi przepaskami na piersi. Czoło białe z czarnymi obrzeżeniami. Ciemię, grzbiet oraz skrzydła są brązowe. Brwi białe, czarne paski na policzkach. Obroża i spód ciała białe, pokrywy nadogonowe rdzawe. Ogon rdzawy, z czarnymi i białymi obrzeżeniami. Obie płci jednakowe.
- Zasięg, środowisko
- Występuje w Ameryce Północnej oraz północno-zachodniej i zachodniej części Ameryki Południowej. Podgatunek vociferus jest wędrowny, ternominatus i peruvianus są osiadłe[4]. W 2010 roku stwierdzono lęg osobników tego gatunku na wyspie Santa Maria (Azory)[6]. Zamieszkuje łąki, pastwiska oraz suche płaskowyże. Poza tym także piaszczyste łachy, równie pływowe, jest też spotykana w okolicach miast w miejscach takich jak trawniki, boiska, pola golfowe czy lotniska[7].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a0/Killdeer_%28Charadrius_vociferus%29_-female_on_nest.jpg/640px-Killdeer_%28Charadrius_vociferus%29_-female_on_nest.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2d/Charadrius_vociferus_MHNT.ZOO.2010.11.147.5.jpg/640px-Charadrius_vociferus_MHNT.ZOO.2010.11.147.5.jpg)
- Lęgi
- Gniazdo stanowi niewielki wydrapany dołek w ziemi. Para często wykonuje ich kilka, ale ostatecznie wybiera jeden. Po tym jak rozpocznie się proces składania jaj, ptak często dokłada do gniazda kamienie, kawałki muszli, patyki itp. W zniesieniu 4–6 jaj. Inkubacja trwa 22–28 dni[7], a zajmują się nią oboje rodzice[8]. W przypadku utraty lęgu para może wyprowadzić od jednego do trzech lęgów zastępczych. Młode są w pełni opierzone po około miesiącu od wyklucia[8].
- Pożywienie
- Żywi się głównie bezkręgowcami, takimi jak dżdżownice, ślimaki, raki, koniki polne, chrząszcze czy larwy owadów wodnych. Podąża za traktorami orzącymi pola w poszukiwaniu robaków bądź pędraków; zjada też pozostawione na polach nasiona[7].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje sieweczkę krzykliwą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji, według BirdLife International, to około miliona osobników[2]; według innych szacunków z 2012 roku, populacja samego podgatunku nominatywnego liczy około 2 milionów osobników[9]. Globalny trend liczebności uznawany jest za spadkowy, choć u niektórych populacji nie jest on znany, a część populacji jest stabilna[2].
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Charadrius vociferus[1] | |||
Linnaeus, 1758 | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
sieweczka krzykliwa | ||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() w sezonie lęgowym występuje przez cały rok zimowiska | |||
| |||
|
Zamknij