Carolee Schneemann
amerykańska artystka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Carolee Schneemann (ur. 12 października 1939 w Fox Chase w Pensylwanii, zm. 6 marca 2019 New Paltz w stanie Nowy Jork[1][2]) – amerykańska intermedialna artystka, zajmowała się głównie malarstwem, fotografią, performance i instalacją oraz wideo[3].
Data i miejsce urodzenia |
12 października 1939 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 marca 2019 | ||
Dziedzina sztuki | |||
| |||
Strona internetowa |
Schneemann studiowała filozofię i poezję w Bard College (BA 1959) oraz malarstwo na Uniwersytecie Columbia, a także uzyskała tytuł magistra na Uniwersytecie Illinois (1961)[4].
Twórczość artystki reprezentuje rozwój sztuki XX wieku, początkowo zajmująca się malarstwem wprowadziła do swoich prac dodatkowe obiekty oraz również swoje ciało jako element kompozycji. Tworzyła w ten sposób kolaże, instalacje i autorskie assemblages.
W tym procesie coraz bardziej ogniskowała swoją uwagę na ciele, które ostatecznie stało się głównym „medium” jej sztuki. Jako jedna z pierwszych artystek wypracowała formułę performance (pierwsze pokazy ok. 1956–1958). Na przykładzie jej twórczości można prześledzić rozwój tej formy sztuki z klasycznej twórczości plastycznej (malarstwo)[5].
Jednym z najbardziej znanych performance Schneemanna jest Zwój wewnętrzny (1975), który wykonała po raz pierwszy na wystawie Women Here and Now w East Hampton w Nowym Jorku[6].
Tematy jej prac (sama tak grupowała swoje dzieła): koty, erotyka, ruch, marzenia/sny, wojna. Szczególnie eksplorowała tematy związane z płciowością, ciałem, seksualnością. Brała udział w ruchu Fluxus. Pokazy jej twórczości odbyły się między innymi w: Los Angeles Museum of Contemporary Art, Whitney Museum of American Art, Museum of Modern Art, Centre Georges Pompidou. Prowadziła działalność edukacyjną na uczelniach artystycznych[4].