Bunt Satsumy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bunt Satsumy (jap. 西南戦争 seinan-sensō; „wojna na południowym zachodzie”) – ostatnia i najpoważniejsza rewolta byłych samurajów z prowincji Satsuma, reprezentujących upadający system feudalny (bakuhan-taisei, „system siogunatu i domen”), przeciwko nowemu rządowi cesarza Meiji. Bunt trwał od 29 stycznia do 24 września 1877 r. na Kiusiu (Kyūshū). Przywódcą był Takamori Saigō (1828–1877).
Szybkie fakty Czas, Miejsce ...
Dowódca buntowników Takamori Saigō (w mundurze zachodnim) wraz ze swoimi oficerami | |||
Czas |
29 stycznia – 24 września 1877 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Przyczyna |
niezadowolenie samurajów z prozachodnich reform | ||
Wynik |
całkowite zwycięstwo sił cesarskich | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
brak współrzędnych |
Zamknij