Bulino
rodzaj techniki grawerskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
rodzaj techniki grawerskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bulino – rodzaj techniki grawerskiej, charakteryzującej się fotograficzną jakością przenoszonej kompozycji graficznej. Uważana jest za najdoskonalszą grawerską metodę tworzenia obrazu na metalu. Stosowana przez mistrzów tworzy obrazy o fotograficznej niemal dokładności.
Bulino polega na wykonaniu od 700 do 1200 punktów na 1 mm² powierzchni metalu[1]. Ich liczba jest zależna od założonego stopnia precyzji nanoszonej kompozycji. Wykonywane na powierzchni metalu mikropunkciki modyfikują odbicie światła i jego absorpcję, tworząc złudzenie wielu odcieni szarości, tworzących kontrast obrazu. Metoda pozwala uzyskiwać efekt cieni i półcieni oraz daje wrażenie dynamiki ruchu.
Normalna czarno-biała fotografia daje się zdefiniować 16 stopniami szarości. Oko ludzkie jest w stanie rozróżnić od 8 do 12 stopni. W przypadku grawerunku, za mistrzowskie opanowanie techniki bulino uważa się umiejętność tworzenia 4 stopni szarości grawerunku. Górną barierę możliwości bulino stanowi ósmy stopień. „Liniowym” odpowiednikiem „punktowej” techniki bulino jest szrafowanie.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
