Bula pod Bańdziochem

Bula pod Bańdziochem – formacja skalna nad Morskim Okiem u północnych podnóży Mięguszowieckich Szczytów w Tatrach Polskich^[1]. Znajduje się w zakończeniu najbardziej zachodniej grzędy Kazalnicy, która poprzez Wiszący Kociołek opada do Maszynki do Mięsa tworząc jej lewe (patrząc od dołu) ograniczenie^[2]. Bula ma zupełnie niepozorny wierzchołek, ale na Wielki Piarg opadają z niej ścianki o wysokości do 150 m. Przez taterników docenione zostały niedawno; większość dróg na nich poprowadzono po 2000 roku. Bula pod Bańdziochem z punktu widzenia taterników ma wiele zalet: krótkie podejście od schroniska nad Morskim Okiem, prawie zawsze bezpieczne od lawin, krótki czas wspinaczki, łatwe zejście, trudności miejscami całkiem, całkiem. Jest jednak silnie porośnięta trawą i krucha, wskutek czego wspinaczka odbywa się tutaj prawie wyłącznie zimą. Marcin Michalski o Buli pod Bańdziochem pisał: ściana dla śpiochów^[2].

Wspinaczka na Buli pod Bańdziochem

Drogi wspinaczkowe

Czas podejścia pod ścianę od schroniska nad Morskim Okiem; 30 min^[2].

1. Sie ściemnia; IV w skali tatrzańskiej, 6 godz.
2. Światło w tunelu; IV, 3 godz.
3. Droga blondyna; III, 2 godz.
4. Żebro; IV, V
5. Żlebem; II, miejsce III, 1 godz. 30 min
6. Droga Malczyka; VI
7. Globalne ocieplenie; V, A0
8. W samo południe; IV+, trawy 80 stopni, 3 godz.
9. Bez znaczenia; I-II, kilka miejsc IV, kominek V
10. Bladym świtem; IV, 4 x A0, 3 godz
11. Defekt mózgu; IV+, A2, 3 godz^[2].

Przypisy

1. Geoportal. Mapa [online] [dostęp 2021-01-04].
2. WładysławW. Cywiński WładysławW., Mięguszowieckie Szczyty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8. Brak numerów stron w książce