Broń indywidualna

Broń indywidualna (osobista, ręczna) – broń obsługiwana i noszona przez jedną osobę. W wojsku stanowiąca etatowe wyposażenie pojedynczego żołnierza^[1]. Zalicza się do niej:

• broń strzelecką (rewolwery. pistolety, pistolety maszynowe, karabinki, karabiny, granaty ręczne, a także niektóre typy granatników)
• broń białą (np. bagnety i noże szturmowe)

Żołnierz Wojska Polskiego uzbrojony w karabinek wz. 96 Beryl stanowiący jego uzbrojenie indywidualne

Zobacz też

• broń zespołowa
• broń ręczna do użytku cywilnego

Przypisy

1. https://trybun.org.pl/wp-content/uploads/2017/01/PN_V_01016_2004.pdf

Bibliografia

• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 38. ISBN 83-86028-01-7.
• Broń ręczna. W: Encyklopedia techniki wojskowej. Wydawnictwo MON, 1978, s. 76.