Broń pancerna Polskich Sił Zbrojnych
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Broń pancerna Polskich Sił Zbrojnych – jeden z podstawowych rodzajów wojsk w Polskich Siłach Zbrojnych.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8a/Valentine_Mark_III_tanks_of_the_16th_Tank_Brigade_1st_Polish_Corps_lined_up_during_an_exercise_in_Scotland_Photograph_taken_during_General_Alan_Brookes_visit_to_the_Scottish_Command.jpg/640px-thumbnail.jpg)
W dniu zakończenia wojny Polskie Siły Zbrojne miały w swoim składzie dwie dywizje pancerne, dwie samodzielne brygady pancerne i trzy pułki rozpoznawcze. Stanowiło to prawie 50% wojsk pancernych Wielkiej Brytanii i przewyższało całość wojsk pancernych Kanady. W sprzęcie pancernym liczyły ok. 1335 czołgów i dział pancernych, 2971 transporterów opancerzonych i 1087 samochodów pancernych[1].